Kays Mahfi
@kays_mahfi
Ukdem ve Miranda'ya Mektuplar kitaplarının yazarı.
Adıyaman
Adıyaman
16 okur puanı
Nisan 2021 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Dokun Bana
Dokun bana...
Dokunmazsan;
Öksüz kalacak arzularım,
Eksik kalacak yaşanmışlıkların...
Dokun bana.
Bir dağın doruklarına,
Bulutun dokunuşu gibi...
Sarp kayalara;
Aşındıran dalgaların dokunuşu gibi..
Çöl sıcağına gece ayazının,
Gecenin zifirisine;
Şafakla Güneş'in dokunuşu gibi,
Dokun bana...
Dokun Ki;
Bahar gelsin gülüşlerime,
Meltem essin yeşeren ekinlerime...
Dokun ki sen koksun doğam,
Kara kışlara inat;
Kardelen göstersin yüzünü...
Dokun bana...
Kays Mahfi
Merhamet
Sokak hayvanlarına gösterdiğim sevgi ve ilgiyi sokak çocuklarına da gösterebiliyorsam bu normal
Sokak çocuğuna ilgim ve sevgim daha fazlaysa bu iyi, o çocuklara kendi çocuğummuş gibi empati ile yaklaşıyorsam bu da çok iyi..
İçimdeki merhamet ve sevgi terazisi bunun tersine işliyorsa eğer ;her canlı kendi türünü sever der öyle kabullenirim kendimi.
Kays Mahfi
Merhamet
Sokak hayvanlarına gösterdiğim sevgi ve ilgiyi sokak çocuklarına da gösterebiliyorsam bu normal
Sokak çocuğuna ilgim ve sevgim daha fazlaysa bu iyi, o çocuklara kendi çocuğummuş gibi empati ile yaklaşıyorsam bu da çok iyi..
İçimdeki merhamet ve sevgi terazisi bunun tersine işliyorsa eğer ;her canlı kendi türünü sever der öyle kabullenirim kendimi.
Kays Mahfi
Okur Takip Önerileri
Halk Neye Kızdı
Halk neye kızdı bilmiyorum ama ben nelere kızdığımı anlatmak istiyorum.
İlk olarak kutuplaştırıcı söylem ve eylemlerden, nefret saçan siyasetten artık bıktığımı söyleyebilirim.
Hem iktidar hem muhalefetin fanatik seçmenlerinin kendinden olmayanı düşman gibi görüp türlü iftiralar ile yaftalamasına kızıyorum.
D*M partiye tamamen karşıyım ve
Geçmişin izleridir yarının gizleri.
O yüzden anlamsız gelir bazen;
Hikayesini bilmediğinin sözleri
Kays Mahfi
Sözler
Mihengi ahenk olan
Dengini bulamadan dengeyi kuramaz...
Kefeleri tuttursa da şiraze tutmaz,tutamaz...
Kays Mahfi
Bilmiyorum
Kime olduğunu bilmediğim bir nefret ve bilinçsizce savurduğum bir sevgi var içimde...
Hiç var olmamış bir yolda yürüyor,toprak diye ayaklarımı ateşe sürüyor gibiyim...
Çalısı,dikeni de cabası...
Bedenim ruhuma zindan ve ruhum kalbime zehirli mintan. Yokluğun bile yokluğunu çekiyor; hiçlik afyonunun müptelası müptezel içim...
Ayaklarım nefretin taburesinde,boynum sevgi denen yağlı sicimde...
Celladın sabrı mı, hayatın kahrı mı bu aldığım nefes,payıma düşen mi, payıma biçilen mı bu çile, bilmiyorum...
Kays Mahfi
Her şey değilsin ama hiçbir şey de; hiç değilsin.
Bütün hislerimin hissedarı,kalbimdeki ikrarın eksilmeyen miktarısın...
Kaçını, kadarını bilmiyorum ama benden ziyade, kederimin kaderisin...
Kays Mahfi
Nerelerde hüküm sürdüğünü bilse insan
Kendi tahtından vazgeçer bazen...
Kays Mahfi
Çocukluğumuz
Hiçbir art niyetin olmadığı bir dönemdi, çocukluğumuz. Çoğu zaman yalınayak gezerdik. Öyle guruplaşma falan yoktu, çıkardık evden elimizde bir parça sac ekmeği kime rastlarsak onunla bölüşür devam ederdik yolumuza.
Cebimizde sapan, kibrit, çakı ve ip eksik olmazdı. Günümüz tarlada bayırda geçerdi. Hangi bağ kimin, hangi bahçe, bostan nerede önemsizdi. Hepsi bizimdi sonuçta. Çoğu zaman karnımız dut, karpuz, kavun, domates, salatalık, üzüm vs. Artık mevsim ne mevsimiyse onunla doyardı.
Onlarca çeşit yenilebilir ot bilirdik.
Bazen birer serçe vururduk sapanla, bazen teleme yapar; keçi ve incir sütü karıştırarak, yerdik.
Temizdi kalbimiz mesela hiç unutmam bazen dere kenarına dizilir işerdik. En fazla kim sünnetli kim değil ona bakar, ya da kim en uzağa işleyecek diye yarışırdık.
Pek aklımıza gelmezdi dereye işerken az aşağıda derenin içinde yün yıkayan annelerimiz.
Kızlarla mesela; sadece oyun oynardık başka şey gelmezdi aklımıza.
Hangimiz zengin hangimiz fakir onun da bir önemi yoktu. Çünkü yaşadığımız hayatta paranın yeri yoktu ama babası olmayan çocukların her zaman bir ayrıcalığı, önceliği vardı. Büyüklerimizden öyle görmüş, öyle öğrenmiştik.
Güzeldi çocuk olmak. Borcumuz yoktu kimseye, sevda özlem, arzu vs. nedir bilmezdik. İşsizlik, stres kavga dövüş nedir onu da bilmezdik. En acımasız kavgamiz güreşmekti. Sırtı yere gelen pes eder, hayat kaldığı yerden güle oynaya devam ederdi.
Fakat en büyük hayalimiz büyümekti. Büyüyünce o günleri arayacağımızı, özleyeceğimizi bilmeden...
Kays Mahfi
Şiir
Elveda sevdiğimin sevdiği şehir
Elveda kırmızı bulutlar
Elektrik direklerine yuvalanmış
Sahipsiz kuşlar…
Ve elveda
Sevildiğini bilmeyen sevgili
Umarsız ve tutarsız kadın
YETKİM OLSAYDI EĞER
Yetkim olsaydı eğer
Terör, LGBT, tarikat, torpil, rüşvet ve adam kayırmanın kökünü kazırdım. Tedarikçilerin, marketlerin mal varlığına ve dış kaynaklı tüm sermayelere el koyardım.
Türk tabipler birliğini adı gibi Türk ve Tabip birliği yapardım, ODTÜ'yü kapatır yerine üniversite açardım. Atatürk heykelleri dışında bütün heykelleri kaldırtır,
Ölüm kol geziyor
Ölüm kol geziyor ve biz hala her şeyi değilse de çoğu şeyi ya erteliyor ya da öteliyoruz. Hakkını veremiyoruz sevmelerin, dostlukların, akrabalığın, adamlığın ve hatta insanlığın.
Hala dünya malı için küsebiliyor, yok yere kızıp, küsüp, kırıp dökebiliyoruz. El öpme ile ağız, sadaka ve yardım ile boğaz kirlenmiyor ama kibrimiz vermeye de almaya