Eğitim
CELAL ŞENGÖR'DEN
ÇOCUKLARI BİLGİLENDİRECEK VE MESLEK SEÇİMİNDE YÖNLENDİRECEK KİTAP ÖNERİLERİ
• Jules Verne - Arzın Merkezine Seyahat
• Jules Verne - Denizler Altında Yirmi Bin Fersah
• Jules Verne - Esrarengiz Ada
Sayfa 26Kitabı okuyor
Kirli bir savaşın ortasında temiz kalmak gerçekten zordur...
Sayfa 60Kitabı okuyor
Yok olmayı en çok istediğinizde nereye girersiniz?
Savaşa girersiniz...
Sayfa 53Kitabı okuyor
Bazen ise bir kişi tüm dünyaya bedel olur...
Bazen dünya, korkunç dişlerle kaplı çenesini kocaman açıp yüreğinizi yer...
Sayfa 46Kitabı okuyor
Kürtler, ganin ganin!
...
Siz pirinç yüzü gördünüz müydü? Dil bilmezler, sırtınızda keçi derisiyle geldinizdi Çukurovaya. Giydiğiniz sırf deriydi. Şimdi adam oldunuz. Mağaradan çıkıp evde oturdunuz. Daha ne istersiniz? Size yaptığım iyilikler gözünüze dizinize dursun. Nankörler."
Sayfa 33 - YKY, 12. baskı, Şubat 2009, İstanbul
Bir kişinin yaptığı en iyi şeyler arasında, ona karşı iyi niyetli, ama eylemi için henüz hazır olmayanlar, hızla bir keçi ararlar boğazlamak için, bunun bir günah keçisi olduğu sanısıyla - ama erdem keçisidir o
Sayfa 143
Asırlar önce uzun seyahatlere çıkan denizciler karşılarına çıkan ıssız adalara birer çift domuz bırakırlardı veya bir çift keçi. Böylece ileride yapacakları ziyaretlerde bu adalar birer et cenneti haline gelmiş olacaktı. Bu adalar bakirdi. Bu adalar değişik kuş türlerine ev sahipliği yapıyordu ve bu kuşları yok edecek yırtıcı hayvanlar yoktu. Dünyanın başka hiç bir yerinde yaşamayan kuş türleriydi bunlar. Oradaki bitkiler, düşmanları olmadığı için dikensiz ve zehirsiz bir şekilde evrim geçirmişlerdi. Yırtıcı hayvan ve düşmanların bulunmadığı bu adalar birer cennetti.
Denizciler bu adaları daha sonra ziyaret ettiklerinde karşılarına sadece keçi veya domuz sürüleri çıkıyordu.
Denizciler buna “et tohumu ekmek” diyorlardı.
Bu size bir şeyler çağrıştırıyor mu? Mesela Adem’le Havva hikayesini?
Tanrı’nın ne zaman bir sürü barbekü sosu ile geleceğini hiç merak etmiyor musunuz?
Sayfa 147Kitabı okudu
"Buraya geldiğimizde yerlilerden ceketli tek adam göremezdin. Bir zıbın, bir kuşak, belinde de bir bıçak... Keçi kılından çaşır giyenler zengin sayılırdı. Fakirler pamuktan çaşır giyerdi. Fakirin kuşağı küçük, zengininki büyük olurdu. Kuşağın arkasına sıcak tutsun diye bir keçe koyarlardı. Önde bir silahlık, meşinden. İçine sigarasını, bıçağını, malzemesini; varsa tabancasını mermisini koyardı.
Bizim üzerimizde takım elbise, ceket, pantalorı vardı. Medeni bir insan görünümündeydik. Giyimimiz, kuşamımız, yaşantımız, çalışma tarzımızla yerlilerden farklıydık. Hâlâ bir farklılık var aramızda.
İzmir'den çalışmasını, üretmesini, yaşamasını görüp öğrendik. Yerli lerden bazıları hâlâ konuşur:
’Kahbe macurlar! Çalışıyor adamlar yahu! Herifler çalışmasını da biliyor, dinlenmesini de!' derler önümüzden, arkamızdan."
Kalıyoruz bir süre böylece
Ve artık pek konuşmuyoruz
Sesler ve sözler çekip gidiyor nesnelerinden
Derken kıyımıza çekiliyoruz biz de
Bırakıp denizi ölüleriyle
Keçi yollarından geçip dar sokaklara giriyoruz.
Sayfa 500 - YKY
