Sonra bugün aklımda durduk yere tuhaf bir hayal belirdi. Arabada uyuyakalmış eve babasının omzunda giden çocuk figürü.
İşe gelirken yolda böyle bir manzara, izlediğim filmde böyle bir manzara.
Pessoa'nın dediği gibi Kader in oldum olası en büyük eğlencesi kendine ait şeylere karşı bende sevgi ya da istek uyandırmak olmuştur, sırf ertesi gün o şeye sahip olmadığımı, asla da olamayacağımı göreyim diye.
Başı sınuklar için bir kılavuz &Kemal sayar
Odaya önce gözyaşları giriyor. Gözyaşları sağı solu kolaçan ediyor, masanın üzerinde duran kalem ve kağıtları inceliyor, sonra yanaklarından süzülerek iskemlenin üzerine şıp diye damlıyor. Önce göz yaşıyla konuşuyorum. Neden geldin sen buraya? İlk gelen ben değilim herhalde diyor. Yok senden önce de çokları geldi ama sahibinin önü sıra yürüyen pek
Rabbi innî limâ enzelte ileyye min hayrin fakîr(un)
Yazının başlığındaki ayeti (Kasas 28/24) her ne zaman okusam hayatımın zor zamanlarında yaşadığım hüzünler ve çaresizlik halleri gelir aklıma. Bu ayetin arka planını oluşturan kıssaya göre Hz. Musa, Mısır’da kendisini öldürmek üzere birtakım planlar yapıldığı haberini alır ve bunun üzerine oradan kaçıp uzun bir yolculuktan sonra Medyen’e varır.
