Dilera
@kedilera
210 okur puanı
Ocak 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
"Bir öyle şaşılası dünya ki burası,
bollukla ölüyor, kıtlıkla yaşıyor.
varoşlarda hasta, aç kurtlar gibi insanlar dolaşıyor. Ambarlar kilitli
ambarlar buğdayla dolu...
balıklar kahve içerken
çocuklar süt bulamıyor.
insanları sözle besliyorlar,
domuzları patatesle..."
Sandım ki göğsüm yerinden çıkacak bu dünya hengamesinde. Ben İbrahim değilim, bu ateş beni yakar. Ben Nuh değilim, bu tufan beni yutar. Ben Yunus değilim, bu deniz beni boğar.
Emeğinizin sömürülüp size zerre zerre geri verilmesine ve size köpek gibi davranılmasına o kadar alışıksınız ki biri gelip de size iyi davranacak diye ödünüz kopuyo. Biri bıçağı size 20cm saplamış zaten öleceksiniz kan kaybından ama bıçağı başkasının çekmesinden korkuyorsunuz. Siz hastalıklı ve mutsuzluk yayan bir toplumsunuz ve en kötüsü de siz bu hastalığa alışıksınız. İyileşmek istemiyorsunuz, cesaretiniz yok. Birilerinin sizin yerinize karar almasına o kadar alışıksınız ki fikriniz sorulunca afallıyorsunuz. Korkunçsunuz, sizden utanıyorum.
Okur Takip Önerileri
Hayatın anlamsız olduğunu anlayacak kadar akıllı bir tek ben ile Schopenhauer mi var?” demiş Tolstoy. Ben de varım Tolstoy ama bununla yalnızca ve yalnız başıma balkonda rüzgarı hissederek baş edebiliyorum. Çünkü ne senin pratik etiğin ne de Schopenhauer’in kuramı var.
"Başkalarının aşkıyla başlıyor hayatımız
ve devam ediyor başkalarının hınçlarıyla
düşmanı gösteriyorlar, ona saldırıyoruz
siz gidin artık
düşman dağıldı dedikleri anda
anlaşılıyor
baştan beri bütün yenik düşenlerle
aynı kışlaktaymışız."
İsmet Özel
"Oturmasan da olur benimle, sadece ellerimi tut.
Ellerimi tutma dilersen sadece yüzüme bak.
Yüzüme bak ama anna, yüzüme bak.
Gözlerime bak gözlerimin içine bak gözlerim biraz karanlık.
İçinde cenkler, ayinler, kesik damarlar, kapıları yumruklayışlar, cipralexler, turgutlar, edipler, sezailer, siyahlar, beyazlar, uykusuzluklar, bitmeyen başağrıları, bildirilerin öfkesi, duvarlara uzun dalmışlıklar var.
Gözlerim biraz yorgun.
içinde bekleyişler, bekleyişler, bekleyişler, bekleyişler, bekleyişler,bekleyişler... bekleyişler anna."
“Neden öldüğümü anlamayacaklar, doğururken de bilmediler bunu,
minareler gösterdiler yalnız, hep elimden tuttular.
üstelik üzüldüler benimle, oldukça ağladılar,
kim bilir nerelerden düştüm, nerelerim kanadı, hiç anlamadılar”
"Bir yere yaklaşıyoruz seninle
Belki bilinmeyen bir azak şehir
Belki o, en sakin deniz kıyısı
Belki de bir dağ yamacı kim bilir
O yerde her şey değişecek ansızın
Hiç ayrılmayacak ellerimiz
Kuşlar en yakın dostlarımız olacak
Terkedilmiş bir kulübe evimiz
Gün doğmadan uyanacağız seninle
Tenimizde kırağların serinliği
Kulaklarımızda en güzel şarkılar
Çiçeklerin, ağaçların söylediği.
Seninle mevsimler orada bambaşka
Zaman bir suyun akışı, o yerde
Hüzün artık unuttuğumuz bir şey
Yalnızlıksa bizden çok ötelerde
O yerde bütün güzellikler hayran sana
İçi gülsün diye gözbebeklerinin
Ve döndüren başını içki değil artık
O baygın kokusu kır çiçeklerinin."
'Mi go gulfiroş!
Bihar e, min got li ber çavên min diyar nebe
Him şev u him roj!
Ji te memnûn lm
Li derdora konê min negere u gaziya neke u Gulan nefiroş!'
Eksiklik duygusunun temelinde kıyaslama vardır. İsanlar kendilerini doğaya karşı eksik hissetmeselerdi bugünkü medeniyetler kurulmazdı. Kendimizi ölümle kıyaslayınca eksik, güçsüz hissetmeseydik ölüme teslim olurduk. Tıp ilerlemez, ilaçlar üretilmez, ömür uzatılmaya çalışılmazdı.Komşunun çocuğuna karşı kıyaslamaya maruz kalıp eksik hissetmeseydik o geometri testleri asla çözülmezdi. Kıyas sonucu eksik hissetme bizi eyleme götürüyor. Buraya kadar her şey tamam.Aylardır boğuştuğum senin ölümünle beraber eksik hissedişime nasıl bir çözüm bulacağım bilmiyorum. Seninle birlikte olduğumuz günlerle bugünleri kıyaslıyorum. Eski günleri, sürekli oyun oynadığımız, birlikte güldüğümüz, eğlendiğimiz yılları yana yakıla arıyorum.Geçmişi geri getiremem, bugünü de seni çiğneyip inşa edemem. Elim kolum bağlı, sadece bu duyguyla çırpınıp kalıyorum. Kıyas yapabilmek için düşünmek ve fark etmek gerekiyor.Farkında olmazsam kıyas yapamam, kıyas yapamazsam da eksik hissedemem...
Katiline çiçek doğrultmuş kadınların çürüyen cesetlerinin parçalanmasından filizlenmemiş kuru toprağın iklimi bu coğrafya sana nasıl anlatayım