"Hüzünler yüklenmiş bir vapur sabahıyım. Gözlerime yaprakların hışırtısı damlıyor. Elimde kocaman kitaplar, kocaman boşluklar, kocaman iyilikler, kocaman maziler... Doldurmuşum keyfime bir kış kahvesi, yudumluyorum. Nasıl da geçiyor içimizdeki zaman, ne kadar sahici ölüm denilen vakit. Etrafımızda kırılan renkler, dökülen umutlar, cilveleşen çiçekler, büyüyen çocuklar... Hepsi biraz da biziz çünkü bizden doğma bir döngü bu."