"Çünkü çağdaş yargı, güneşi incelediğin camla, gözle görülmeyen küçük varlıkları incelediğin camın aynı olduğunu kabul etmez; çünkü çağdaş yargı, soylu coşkulu bir gülüşün, yüce lirik bir hareketin yanında durmaya değer olduğunu ve bu gülüşle gezgin şaklabanların maskaralıkları arasında büyük bir uçurum olduğunu kabul etmez! Çağdaş yargı kabul etmediği yazara her türlü serzeniş ve kınamayı layık görür; böylece bu yazar kimseden ilgi, yakınlık, anlayış görmeden, kimsesiz bir yolcu gibi, yolun ortasında öylece kalakalır. Yolu oldukça zorludur ve yapayanlızlığını sürekli olarak acı acı hisseder."