İnsan yaşamı eşiklerle doludur. Her eşikte yeni bir çağrı vardır. Bazen çağrıyı ertelemek ya da duymazdan gelmek imkansızdır. Kozasından çıkmaya çalışan bir kelebek misali büyümek ve olgunlaşmanın sancısı çekilir.
Sonbahara takılmış bir ağaç
çığlık çığlığa nasıl düşürürse yapraklarını
Bir kelebek
nasıl saklarsa ruhunda meleklerin öldürdüğü bir tırtılı
öyle bir trajediyle
Öyle bir dönüşümle kabulleniyorum
kendi doğana sırnaşmanı!
Mutluluklar diliyorum sana yavrum
yalnızca kesici bir alet edineceksin belki de..
Bekliyorum..
bekleyişlerim, geceyarıları uyanıp aya bakıyor
Ay, suçlu bir tanrının robot resmi gökyüzünde!