Merdiven
Pınarın taşları gün yüzünde yine, eğilip kendini görmeyeli yıllar oldu. Yeterdi Sarı Tarla'ya bir zaman suyu, yeşildi daha çok tarla, keleter keleter bostan, umut. Kucağında iki kavun belki kelek, çoktan ayrılmak gerek. Davul sesi hiç hoş gelmez, hele zurna, yine de bir şekilde ortasında bulursun kendini tüm günahlar gibi.
Onlarca yüz şimdi
Umut ve umutsuzluk bir paranın iki ayrı yüzü olabilirdi. Olabilirdi diyorum... Çünkü paralar hileli yapılıyor artık. Yazı tura atıyorsun ama parada kelek var. Hep tura geliyor.
Sayfa 228 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Ellerimde poşetler, pazar arabası almadım diye kızıyorum kendime. Biraz önce de domates altı lira olmuş diye pazarcı amcaya söylendim. Tezgahtan biraz uzaklaşınca da pişman oldum. Ben ne yapıyım yani, muhatabım pazarcı amcayken kime şikayetleniyim demek suretiyle vicdanimi rahatlatmaya çalıştım bir süre. İşe yarayıp yaramadığı konusunda bir
korkma yaralar kapanıyor" ifade tutanağıdır
dirilerde bi hal var, ölmek kayıp komiserim.
boşluklara merhaba ve derken gün bitiyor. bir
çiçek bir böceği hiç durmadan ayartıyor; göğe
gece uğramış, zindan basmış sokağı. gardiyan
hapşırınca "meşşşru" diye ses çıkıyor.
çok yaşayalım. çok yaşayalım da... allah aşkına
söyleyin, neyi çok
Sürünmekten hep böyle köstebek kalacağız
Dünya olgunlaşırken biz kelek kalacağız
Artıyor günden güne hayat pahalılığı
Bu gidişle sonunda don-gömlek kalacağız
Çaresiz gülüyoruz, halimize baktıkça
Şaşkına dönüyoruz her gün bir zam çıktıkça
Kemerler çoktan koptu, sıra geldi dişlere
Dişçiler kazanıyor, dişimizi sıktıkça
Sayfa 248 - Özgür YayınlarıKitabı okudu
BİR KELEK HİKAYESİ..
Vakit akşama yakın, gök kızıla çalmış bir yaz günüydü.. Sıcak sıcak.. 'O esen-boğa da esmese hepten harabız' dedi içinden.. Yine o gün işten geç çıkmıştı. Bayramdan önce yetişmesi gereken bir iş onu bu vakte kadar oyalamıştı.. Tasarım yaparken kendini de kaybediyordu ya olsundu.. Hayalinde yaşattığı mekanların ete kemiğe büründükten sonra
Hayat hep gerçekçi ve açık sözlüdür
Hayat başkalarına kavun, bize kelek yedirdiğini hiç saklamıyordu. Hayat biz olmasak da devam edeceğini her fırsatta yüzümüze vuruyordu.
Sayfa 340Kitabı okudu
"Kelek hep Kelek!.."
Devlet tarlasında yetişen kelek
Gün gelir kendini devlet zanneder.
Edep müflisine ilim ne gerek
Cahil cehaleti servet zanneder...
-Abdürrahim Karakoç-
Zeynep Karaaslan Eman
Öykü yazarı
KARPUZ
Çocuk durmadan ağlıyordu. Annesi elindeki oklava ile ayaklarına vurdu.
.. Daha ağlıyon mu sen.?
.. Bana ne ağlıycam işte.
. Koş bakkaldan çay al da gel deftere yazsın Mahmut dayı.
. .Bana ne kızın alsın abim alsın.
. .Bak çocuk fena dövücem seni haberin olsun.
Çocuk salya sümük az öteye gitti duvara yaslandı.
Annesi tahtadan sokak
••• Yunus Emre, işi biraz köylü dayıların anlayacağı gibi söylemiş:
Halkı bostan edinmiştir
Dilediğin üzer ölüm.
➤ Üzmek eski Türkçe'de "koparmak" demek.
"Halkı bostan edinmiştir. Dilediğini koparır ölüm."
●|| Biz bir bostan tarlası gibiyiz. Kimimiz karpuzuz kimimiz kavun, kimimiz olmuşuz kimimiz kelek! Ölüm dolaşıyor. Kimin vadesi yetmişse koparıp alıyor. Torbasına doldurup götürüyor. Aramızdan boyuna ayrılıyorlar. Her namazda Kâbede, her namazda Mescid-i Nebevîde; "Er kişi niyetine, hatun kişi niyetine, tıfıl için namaz..."
Hep namaz kılıyoruz.
Gelinlik kızların saçın,
Teneşirde yıkar ölüm.
■ Gelinlik kızdır, evlenecekti; ölür.
Teneşir tahtasında yıkarlar, kefene sararlar, gömerler. Allahu Teâlâ Hazretleri bu acı hakikati göz önünden hiç uzak tutmayan ve ona göre hayatını tanzim eden, âhiretine ona göre hazırlanan kullarından eylesin.
______________ آمِين وَأَجْمَعٖين _____________
Bu işin şakası yok!
Bir kaybettin mi ebedî hayat mahvoluyor.
Onun için âhireti kazanmaya çok gayret etmek lazım.
