"Tehlikeyi göze alamayan kişi amacına erişemez..."
Sayfa 33Kitabı okuyor
"
Söylemediğim bir sözden ötürü asla pişman olmadım; oysa söylediğim nice sözler yüzünden defalarca pişman oldum!
"
Sayfa 27Kitabı okuyor
“Dünya adamı, iki şeyi öne sürerek karşısındakiyle ilişki kurar. Bunlar, can ile maldır.Canını sunanlar, samimi dostlardır.Malını sunanlar ise, birbirinden istifade etmek isteyen, birbiriyle yardımlaşanlardır.İnsanın canını sunması malını sunmasından daha değerlidir. Ben de senden canınla garanti aldım, kendim de sana aynışeyi canımdan sundum.Benim senin yanına gelmeyişimin sebebi, sana karşı kötü zan besleyişim değildir.Fakat bildim ki, senin bir çok arkadaşın var aslı senin gibi olsa da, hakkımdaki görüşleri senin görüşün gibi hiç değildir.”
“Çalışmak, güzellik, aklını kullanmak çok güzel, değerli şeyler ama barış içinde birlikte yaşamak hepsinden daha güzel.”
-Nasıl insan ancak gözüyle görür, kulağı ile işitirse tıpkı öylece iş de soğukkanlılık, akıl ve tedbir ile olur; ancak bazen kaza ve kader buna üstün gelir.
-Kişi iyi ve faydalı olan şeyi ancak aklı, uzak görüşü ve işlerde tedbirli davranması sayesinde elde ediyorsa, yüce makamlar ve menfaatler elde eden cahil ile bela ve zarara uğrayan akıllı ve bilgili kişilerin hali nedir?
İyiliğin kıymetini biliyor ve canıyla ve güç yetirebildiği her şeyiyle iyilik yapana sadakatli davranıyorsa, yedi kat yabancı da olsa iyilik ve ihsanı
esirgemek de reva değildir.Güzel vasıf ve huylarla tanınmış, bu yönlerine güvenilmiş herkes iyiliğe layık ve dostluğa uygundur.
Çakal :
“Devlet işlerini üzerlerine alanlar iki çeşittir” diye konuşmasını sürdürdü.
“Bunlardan birincisi, çıkarcı dalkavuklardır ki, istediklerine ulaşabilmek için her kılığa girer ve yapmadıklarını bırakmazlar.İkinciler ise dürüstlerdir.Onların da dürüstlükleri yüzünden başlarına gelmedik kalmaz.”
Bir işin, bir dileğin peşinde koşmak onu elde ettikten sonra korumaktan daha kolaydır.
“Aslında sen içine zehir katılmış güzel kokulu bir içki gibisin.Kötülüğünü böylelikle gizliyorsun.Sen düpedüz düzenbazsın!”dedi.
Halkından ve yardımcılarından güç alan ve onların çıkarlarını koruyan başkan iyi başkandır.
"Tilkinin biri bir ormana dalar. Meğer bu ormanın içinde bir ağacın üzerinde asılı duran bir davul varmış. Rüzgar estikçe ağacın dalları davula çarpıyor, ortalığı müthiş bir ses kaplıyordu. Tilki sese bakarak bu tarafa doğru gider ve karşısında iri yarı bir şey görür. Bunun, mutlaka et ve yağ ile dolu olduğuna hükmederek davulu eline alır ve onu yarıncaya kadar uğraşır.
Yardıktan sonra içinin bomboş olduğunu görünce, "anlaşılan, en yüksek sesli ve en iri gövdeli olanlar içi kof olan şeylerdir! der."
Ancak aklına geldi ki hikmetli söze, nakledicilerin cümlesi karışınca bu cümle onu bozmakta, inceliğini zedelemekte ve bayağı hale getirmektedir.
Böylece eserini, bilgeligi işleyen diger kitaplar gibi çift manâlı kıldı; kaleme aldıgı bu eserin bir içyüzü bir de dışyüzü vardı nitekim... Hayvan eglencelikti, oysa sözler bilgeligin ta kendisiydi.
Sözün dış yüzü halka ve ileri gelenlere eglence olsun; içyüzü ise seçkin kişilerin zekâlarına hitab etsin, onlara tecrübe kazandırsın diye kitabı hayvanların, yırtıcıların, kuşların diliyle konuşturdu. Böylece esere, insanın kendini, ailesini ve çevresini idare ederken muhtaç oldugu; dini, dünyası, yaşamı ve akıbeti için ihtiyaç duydugu her şeyi koydu.İnsanın, uzak durduğu takdirde kendi hayrına davranmış olacağı halleri bildirdi tek tek...