Bir şeyler söyledim zannettiği halde, kelimeler ağzının içinde kalmışlar ve dışarı çıkamamışlardı.
"Taşlar ya da sopalar asla kıramaz kemiklerimi, fakat kelimeler öylesine kırdı ki beni..."
Kelimeler duygularıma yetişemiyor ve yetersiz kalıyordu.
Kelimeler, albayım, bazı anlamlara gelmiyor. "Kelimeler, albayım, hangi anlama geliyor?"
Sayfa 101Kitabı okuyor
Rüveyda
...
Adını söylemek istemiyorum
Her hecesi amansız bir kor dudaklarımda Her harfine yıllardır şimşeklerle yarıştım
Zindanlara karıştım, ölümlerle tanıştım
Adını söylemek istemiyorum
Rüveyda dediğim zaman
Anla ki, senin için yürüyor kelimeler
Çığlığımın atardamarlarından,
Hangi yıldızdır bilmem, gözlerin
Kayar da üzerime rüveyda
Önce tuhaf bir deprem yayılır bedenime
Sonra açılır önümde ıstırap vadileri
Silik renkleriyle adımlarıma
Çözülmeye yüz tutan bir mazi mühürlenir
Hayalin bittiği menfeze doğru
Alaca bir at koşar içimde
Zamansız, mekânsız nefese doğru
Uslanmaz bir yürek taşıdığıma dair
Yaygın bir kanaat dolaşır aynalarda
Oysa rüveyda
Baştanbaşa ben
Kevser akan, gül kokan bir kalbin filiziyim
...
"İnsan onuru, edep , nezaket , onlara göre kelimeler değil."
