Cemal Süreya
Senin çelme taktığın yerden başlıyorum hayata. Varsın yara içinde kalsın dizlerim; yüreğim kadar acımaz nasıl olsa.
Şems-i Tebrizi
Düzenim bozulur,
Hayatımın altı üstüne gelir diye endişe etme.
Aminnnnnn....
Ey Alîm Rabbim, bilinenin bilinmeyenin, bilenin bilmeyenin yaratıcısı.
Sen ki her şeyi bilensin. Her şeyi gören ve işitensin. Benim niyetimi benden daha iyi bilirsin.
Sen ki kaderleri yazan, yazgısı içine düşmüş kalpleri okuyansın, ben ki en fazla ve sadece Sana malûmum.
Mizacıma, hamuruma neler kattığını. Nedenimi nasılımı. Çamurdan bir bedenle
Hidayetten, iyilikten ve doğruluktan yana nasipsiz kimseler dahi sâlih kalplerden gelen sözün güzelliğini kabule fıtrattan meyyallidir. Bu meyil, eninde sonunda kalpleri etkiler ve günü geldiğinde tohumu yarılan fide misali yırtar inkârın kabuklarını. Hele ki; hidayetten yana nasipliyse bu gönül, güzelin sözü ve sözün güzelliği iki kanat olup kişiyi bilinç semasında gezdirmeye başlar. İşte çıkılan bu yolculuğun amel meyveleri vermesinin bizatihi kendisidir ihya.
Sayfa 65 - Kapı Yayınları
