.. gökyüzüne bakacak vaktimiz kalmıyor. Oysa Allah bizi Kitab-ı Kerim'de semaya bakmakla vazifelendiriyor.
Sizi bir kere gördüm, gönlümde başka bir hal hisseder oldum. Toprak üstündeki çiylerin güneşi görünce havaya dönüştüğü gibi benim de yüzünüze bir kere bakmakla bütün bütün gönlüm yükselmeye başladı...
Sayfa 59 - Panama yayıncılıkKitabı okudu
Istırap bizi insan kılar. İnsan kaybettiklerinin ya- sındadır, yas tutmayı reddetmek, bir bakıma yaşamayı da reddetmektir. Ölümle yüzleşmek yaşama cesareti ister. Hayatın trajedisi ölmek değil, yaşarken içimizde õlmesine izin verdiklerimizdir. Rilke'nin söylediği gibi, "İnsanların çoğu yaşanmamış bir hayattan ölüyor." Ölümün olmadığı bir hayat seyrelmiş, yoğunluğunu ve canlılığını kaybetmiş bir hayattır. Hayatın geçiciliğidir ki ondan aldığımız neşeyi tırmandırıyor. Ancak ölüme bakmakla, ölümle yüzleşmekle anlam ve gayemizi keş- fetmenin derdine düşeriz. Eğer öleceksek, var olmamı- zın anlamı ne?
Sayfa 175
İnsanlar gökyüzüne, ağaca, çiçeğe, bakmakla da mutlu olur.
Sayfa 69Kitabı okudu
Mısır: - Milliyetçi Parti temsilcileri Lozan'a (ve daha önce Ankara'ya) Mısır'ın Osmanlı İmparatorluğu'nun bir parçası olduğunu, konferansta hükümranlığı
Mısırlılara devretmelerini istemek için gittiler. (Egyptian Gazette, 19.11.1923)
- Mısır M. Kemal'in zaferini kutlarken bütün evlere Türk bayrakları asıldı. Her taraftan
Sayfa 230 - Boyut YayınlarıKitabı okudu
Evet, nihayetsiz teessürat ve elemlere maruz ve müptela ve nihayetsiz telezzüzata ve emellere meftun ve pür-sevda bir kalbin kut ve kuvveti, her şeye kādir bir Rahîm-i Kerîm'in kapısını niyaz ile çalmakla elde edilebilir.
Evet, şu fâni dünyada kemal-i süratle vaveylâ-yı firakı koparan giden ekser mevcudatla alâkadar bir ruhun âb-ı hayatı ise her şeye bedel bir Mabud‑u Bâki'nin, bir Mahbub‑u Sermedî'nin çeşme-i rahmetine namaz ile teveccüh etmekle içilebilir.
Evet, fıtraten ebediyeti isteyen ve ebed için halk olunan ve ezelî ve ebedî bir zatın âyinesi olan ve nihayetsiz derecede nazik ve letafetli bulunan zîşuur bir sırr-ı insanî, zînur bir latîfe-i Rabbaniye; şu kasavetli, ezici ve sıkıntılı, geçici ve zulümatlı ve boğucu olan ahval-i dünyeviye içinde, elbette teneffüse pek çok muhtaçtır ve ancak namazın penceresiyle nefes alabilir.
Risale-i Nur-Sözler/288
