Tezer Özlü'den okuduğum ilk kitap. "Gamlı Prenses" olarak anılma sebebini okuduğum tek kitabından anladım.
Kitap, şiirsel bir günlük gibi. Genellikle kısa cümlelerden oluşuyor. Eğer cümleler yapısal olarak şiir şeklinde dizilse Kemal Hamamcıoğlu şiirlerine benzer diye düşünüyorum. (Eğer hiç Kemal Hamamcıoğlu okumadıysanız ya da dinlemediyseniz Ayının Karnına Basma şiirini dinlediğinizde demek istediğimi anlarsınız.)
Genel olarak beğenmekle birlikte depresyon, kasvet, kısa cümlelerin yoğunluğu okurken beni biraz yordu. Aslında çoğu insanın sorgulama döneminde evdeyken, yürürken, gecenin bir köründe, insanlarla vakit geçirirken vs. düşündüklerini barındırıyor. Elinizde varsa okuyabilirsiniz, hoş bir deneyim.
