Duygularında hassas olan insanları gürültüyle, patırtıyla duyularından sarsamazsınız. Çünkü insan ancak güven bulduklarının yokluğunda dengesini kaybetmeye başlar.
Beyin, insanın kafasındaki bir kemirgendir: onunla hayatı sevmesi ya da hayatla oynaması... keyiflidir ancak onu besleyip büyütmesi, takip etmesi; bedenine, ömrüne... bir evlat gibi hayırlı ve vefalı kılmak zordur.
Çünkü bir fare gibi girmediği yer, parçalayıp tahrip etmediği şey kalmadığı kadar bir tavşan gibi de doğurmadan durmaz.
"Geceleri, kapı gıcırtılarıyla ses bulurdu çaresizliğimiz.
Sitemini en iyi, onların sesiyle dile getirirdi kimimiz.
Titrerdi ışığı mumun, biz de titrerdik...
Ne garipti bu; titreyen ışığın altında bile, ısınmaya çalışırdı birimiz."