Kenan Bıyıklı

Kenan Bıyıklı
@kenannb
Grafiker / Yayıncı
Tekirdağ
İstanbul, 4 August 1969
12 reader point
Joined on May 2020
Sen Oradaysan Bu karşımdaki Kim? - Kenan Bıyıklı - Bitmemiş Roman
İnsanların çoğu sizi yargılamak, pek azı anlamak için, dinlerler...
Reklam
Soluk soluğa okuyacağınız bir gerilim romanı...Yakında tüm kitapçılarda...
Kenan Bıyıklı - Bozgun-
Kitap satılan her yerde... Bozgun Kenan Bıyıklı’nın (1969), “Saklı Şiirler” şiir kitabından sonra gelen ikimciyapıtı. Bu kitap şairin son dönemde yazmış olduğu şiirleri bir araya getiriyor. Aşk, keder, yalnızlık ve varoluş sancısını işliyor bu şiirler daha çok. Söz ekonomisinin egemen olduğu, görece küçük oylumlu bu şiirlerde Bıyıklı, Attilâ

Reader Follow Recommendations

See All
Cezanne bir çay fincanını canlı bir şeye çevirdi ya da ona can kattı. Natürmortu öyle bir noktaya getirdi ki, resim cansız olmaktan çıktı. / Wassily Kandinsky
Denizi öylesine severdi. Gider çakıllara uzanır, denizin yüzünde gerinir, sularda kulaç atar, kumlarda yatardı sere serpe. Yaşamak demek, yazsa denize gitmek, kışsa deniz aylarını beklemekti ona göre. / Bilge Karasu
Reklam
BOZGUN-KENAN BIYIKLI Çok yakında kitap satılan her yerde...
Kitap
Kitaplar sadece okumak için değil, aynı zamanda birlikte yaşamak içindir. / Walter Benjamin
HOYRAT
Ne hoyrat kullanmışlar, sevincin sesi çıkmıyor. / Behçet Necatigil
Afife
Hayatımda mesut olduğum ilk gece... Sanatın ruhuma verdiği güzel sarhoşluk içindeyim. O piyeste (Yamalar) güzel bir sahne vardır; ağlama sahnesi... Orada taşkın bir saadetle gerçekten ağladım... Alkış, alkış, alkış... Perde kapandı; açıldı, bana çiçekler getirdiler. Perde tekrar kapandı. Muharrir (Hüseyin Suat Bey) kuliste bekliyormuş; ben çıkarken durdu, alnımdan öptü: 'Bizim sahnemize bir sanat fedaisi lazımdı; sen işte o fedaisin' dedi. ....... Beni unutmuşlar, sahneye çıktığım zaman alnımdan öpen muharrir, beni teşvik eden büyük adamlar, hayranlarım, seyircilerim, arkadaşlarım... Hepsi beni unuttular. Ne çabuk... Kapımı çalan, hatırımı soran bir insan yok. Burada boğuluyorum. Ben deli değilim. Beni çıkartın. Yoksa ben de delireceğim. / Afife Jale
Tuhaf...
Dil tuhaf şeydi, insanlar söylediklerini kastetmiyorlardı çoğu zaman. / Adam Fawer
Reklam
Yaşamak...
Yavaş yavaş ölürler alışkanlıklara esir olanlar, her gün aynı yolları yürüyenler. Ufuklarını genişletmeyen ve değiştirmeyenler elbiselerinin rengini değiştirme riskine bile girmeyen veya bir yabancı ile konuşmayanlar. / Pablo Neruda
Herkes aşık olmanın ortak dilini bulup yazmaya çalışıyordu. Ama aslında bu kadar basitti işte: Birini öptüğünde salıncakta sallanır gibi hissediyorsan aşıksın. / Kürşat Başar
Yaşam kapımızın eşiğinde oturmuş, ölüm arkada nöbet tutarken, bizler evin içinde nasıl da oynuyoruz. / Katherine Mansfield
Ah sizin 'benzemez kimse sana' musikisiyle başlayıp, 'sen de artık herkes gibisin' şiiriyle son bulan bu aşklarınız. / Küçük İskender
Anlamadım. Ben mi iyileşmemiş yarayım, herkes mi keskin bıçak? Sormadım. Sadece kanadım. / Küçük İskender
Kahve içmek sözün gelişi tabi. Aslında sizinle uzun uzun konuşmak size bütün dertlerimi anlatmak isterdim. / Oğuz Atay
Reklam
Mutsuz sanıyorlar bizi Olric. Oysa biz mutsuz değiliz, onlar boş yere bu kadar mutlu. / Oğuz Atay
Tıklım tıklım insanla dolu bir evde, yapayalnızmış gibi yaşıyordu. / Maksim Gorki
İnsanları, acılarında ki benzerlik kadar birbirine bağlayan hiçbir şey yoktur. / Dostoyevski
Bir insanın karakterini can sıkıcı psikolojik çözümlemelerden çok, gülüşünden anlamak mümkündür. / Dostoyevski
Haykırışlar Tüneline Dalmak: Günlük Yaşamın Kaosu
Haykırışlar, çığlıklar, sürekli bir gösteri... Ne zaman önemsemediğimiz bir an olsa da, günlük hayatımızı gürültüye dönüştüren televizyon ve radyo yayınları. Sabah ilk ışıklarıyla birlikte başlar çağrışan sesleriyle, gece karanlığına kadar hayatımızı emen karanlık olur. Neşeli haberlerin yankısını hissetmek isterken, bu haberlerin sadece fısıltı
Her sanat yapıtı işlenmemiş bir suçtur. / Adorno
Reklam
Günümüzde insanın evindeyken kendini evinde hissetmemesi bir ahlak sorunudur. / Adorno
Çevremizdeki insanlara bak. Neden acı çektiklerini, neden hep mutluluk arayıp bir türlü bulamadıklarını merak etmiştin. Bir insan şöyle bir durup kendi kendine, benim hiç gerçek anlamda kişisel bir arzum oldu mu, diye sorsa, cevabı hemen bulur. Bütün isteklerinin, çabalarının, rüyalarının, ihtiraslarının hep başka insanlardan gelme bir motivasyon olduğunu görür. Aslında çabaları maddesel zenginlik uğruna bile değildir, elden düşmecinin hayali sayabileceğimiz saygınlık içindir. Bir onay arar. Kendinin olmayan bir onay. Ne o mücadeleden bir keyif alır, ne de başardığı zaman bir sevinç duyar. / Ayn Rand
Bir insanın diğer bir insana yapabileceği tek iyi şey, o kişiyle doğru dürüst bir ilişki kurabilmesi için tek yol, ondan elini çekmesidir. İnsanlar arasında oluşabilecek tek kardeşlik, tek karşılıklı saygı bu yolla olabilir. Eşitler arasında ancak bu tür ilişki olabilir. Bunun dışındaki ilişkiler, efendi-köle ilişkisidir, kurban cellat ilişkisidir. / Ayn Rand
Bu hayat sıktı beni, gel yürüyelim. / Ahmet Erhan
Seninle bir deniz kıyısı özlüyorum. Yaz bunu... / Adalet Ağaoğlu
Mutluluk geçicidir. Ama her acı, derin bir sonsuzluğa uzanır. (Kenan B.)
Reklam
Uzağında bırakılmış bir gülüşün, hüznüyle dolanıyorum sokaklarda... (Kenan B.)