Cecilia, her biri Alzheimer hastalığına yakalanmış teyzeleri ve annesi ile beraber yaşamaktadır. Okuluna ara vermiştir. Ailesinden kalan makarna dükkanında çalışmakta ve artakalan zamanında da teyzelerine bakmaktadır.
Bir gün teyzelerinden biri olan Euterpe vefat eder ve ardında bir vasiyet bırakır. Bu vasiyette evini Cecilia'ya bırakmıştır; ancak tek bir şartı vardır. Hayatı boyunca beklediği Lorenzo'nun nerede olduğunu Cecilia'nın bulmasını ister.
Cecilia, bebekken kaybolduğunu öğrendiği dayısını ararken, en yakın arkadaşı Giada bu macerada onu yalnız bırakmayacaktır.
O kadar dokunaklı bir kitap okudum ki...
Öncelikle Paola Peretti'nin kalemini çok sevdiğimi söylemek istiyorum İsmini hiç duymadığım bu kitabını bir imza gününde almıştım ve gerçekten çok merak ediyordum. Bitirdiğim için üzgün ama mutluyum :)
Cecilia'nın hasta teyzelerine bakması, makarna dükkanında çalışması, kendi hayatına resmen ara vermesi beni çok etkiledi. Hatta arkadaşı Giada sürekli kendi hayatını yaşamalısın artık derken kendimi tutamayıp buraları sesli bir şekilde okumuş olabilirim .
Euterpe'nin Lorenzo'nun tekrar evine döneceğine olan inancını hiç kaybetmemesi, hatta diğer kız kardeşlerinden farklı olarak Lorenzo'nun doğduğu eski evlerinde yaşamını tek başına sürdürmesi resmen kalbime dokundu.
Kurgusuyla, akıcılığıyla çok severek okuduğum bu kitabı sizlerin de seveceğine eminim.
Kitapla kalın
Haruki Murakami nin en zayıf kitaplarından biri olduğunu ve bu yazarı okumak istiyorsam özellikle 1Q84'ten başlamam gerektiği yazıyordu. Bu yazarın kitaplarını okumak hep kafamda vardı ama her zamanki gibi o veya bu sebepten geçiştiriyordum. Sonrasında 1k da 
Mary mallon nın bu kitabı okuduğunu gördüm. İlk başta
