İffetli olmayı, bir vaaz gibi dillerini dolamışlardı. Oysa gençlik dönemi kendi çılgınlıklarıyla yaşanmalıydı. Onlar ise her şeyi abartıyor mantıklı düşünemiyorlardı.
Sayfa 49 - YKY_ YAPI KREDİ YAYINLARIKitabı okuyor
Adı Elif. Adı güzelmiş. Kendisi degil mi? Yoo! Kendi de güzel, aynı anası gibi. Adam utandı söylediginden. Bu arada çocuk adamın serçe parmagını isiriverdi. Ooff! dişleri de çok keskinmiş!
hayattan akanlar ve savrulan duman her deliğe girmeye, sızmaya muktedirdir. yaşıyor olmak böyle çepçevre şimdide ve hele geçmişten üzerimize düşenlerle hevenk hevenk bir müddet kendi çağına asılı kalmaktır. Bir mevsimlik çiçek gibi giderek yapışkan, sonunda kurur gibi solmaktır.
Sayfa 84 - İletişimKitabı okudu
Bilgi, Ben ile Ben-Olamayanın bir birlik biçimidir.; her birlikte olduğu gibi, tek yanlı egemenlikten, yani evreni kendi içimizde bulduğumuz şeye uymaya zorlama girişiminden bozulur.
Sayfa 158Kitabı okudu
" İSTANBUL "
Gül rengi bir tıkızlık, akışı bile belli olmayan bir nehir gibi, başta kendi varlığının şuuru olmak üzere, her şeyi alıp götürürdü. Bu, ömür dediğimiz şeyle beraber yürüyen bir nevi güller altında Pompei idi.
Sayfa 63Kitabı okuyor
Dün çok güzel bir şey icat ettim. Yani gerçekten böyle bir şey vardır belki ama bunu ben kendi kafamdan yaptım.
Un, az tereyağ, süt, kaşar peynir, biraz haşlanmış mercimek, ve yumurta.
Bunların hepsini el robotunda sıvı haline gelene kadar çektim.
Ve teflon tavada küçük-küçük lokmalar halinde altını üstünü yağsız pişirdim.
Hiç yapışmadı, hatta piştikten sonra teflon içinde ekmek gibi sağa sola kaymaya başladı.
Çayla birlikte uzun süredir bu kadar lezzetli bir şey yediğimi hatırlamıyorum.
Bugün aynısını mısır unu ile deneyeceğim.
Fakat öyle dermansız ve hastayım ki inşallah mısır unu almak için evden çıkabilirim :)
Sonunda dayanamayıp bir tane yumruk geçirdi aynadaki yansımasına. Sonra aynı şiddette bir yumruk yedi yüzüne. Bir tane daha yumruk attı ve bir yumruk daha yedi. Aynadaki yansımasına her ne yapıyorsa karşılığında aynısını buluyordu. Kendi gibi zeki, güçlü ve irade sahibi bir insan vardı karşısında. Kendini kendi potansiyeli ile nasıl alt edebilecekti.
Sayfa 30Kitabı okuyor
Birlik, insanın, kendi vücud azâlançrını tarife yanaşmadan önce vücudunun birliğini ve bütünlüğünü bilmesi gibi, her türlü faaliyetten önce kavradığı bir bedihî hakikat... Herşeyin zıddıyla var olması hakikati dairesinde, eşyanın hakikati çokluk ve mahiyeti yokluktur... Biri vardır ki, başında da sonunda da var olan odur; O’NDAN BAŞKA VAR YOKTUR... Bu dünya “bir varmış bir yokmuş” meâlindedir... Yâni, ezellerin ezelinde “Mutlak Zât” vardı ve O’ndan başka hiçbir şey yoktu; ister imân ve isterse küfrün çeşitli kollarına âit bir yerde bulunulsun, herkesin müştereken bildiği bir hakikattir ki, Kâinat’ın bir başlangıcı vardır... Ezellerin ezelinde var olan “Mutlak Zât”ın bilgisinde nasıl olacağı mevcut bu âlem, onun vücûdunun ışığı ile zuhura geldi; O, bütün mevcutları, varlık çehresiyle belirtti, gösterdi, meydana çıkardı... Ve bütün mevcutlar, her ân, varlıkla yokluk arasında gezdirilirken, o Zât’ın sanatını gösterir... Ezellerin ezelinde yok olan, yine yoktur; isterse var gibi görünsün!..
Sayfa 67Kitabı okudu
