Yalnızlığı Yazdım Mı?
alatasaray Lisesi’nde öğrenciydim, orta iki. Yakup Kadri’ler, Halide Edip’ler, Reşat Nuri’lerle başlayan 'edebi’ okumalarım romandan hikayeye açılıyor, şuradan buradan edindiğim hikaye kitaplarını okuyordum.
Ne var ki liseye kadar doğru dürüst hikayeler, dört dörtlük hikayeler okuma fırsatım olmayacaktı.
Öyle ya, Türkçe kitabımızda hikaye örneği
KEŞKEler NİÇİNlere cevaptır
En güzel resimleri, en güzel şiirleri, en güzel denemeleri, en güzel peyzajları, en güvenilir dostluklar kurmak ve dansları yapmak isteyişimin ardında keşke küçük bir hırsım olsaydı.. Keşke kendi hikayemdir diyerek hayatımı kendime şikayet etmiş olsaydım. Nitekim, aklımı ve istikbalimi kaybettim kendimde durarak. Niçin kendime el uzatmadım?
YAZMANIN METAFİZİK BOYUTU: “NUN MASALLARI”
M.NİHAT MALKOÇ
‘Nun’ bir harf olmaktan öte bir metafor… “Nun. Kaleme ve satır satır yazdıklarına andolsun” diye başlar Kalem Suresi… ‘Nun’ olan yerde kalem ve hokka esas duruşta bekler… Kalem insanla, “nun” hokkayla eş sayılmıştır hep… ‘Nun’ çok kere hilali ve hilal kaşı çağrıştırmıştır. “Zü’n-Nûn”