Kitabımdan
Evet, seviyordu. Sanırım kitaplarda satırlarca anlatmaya çalıştıkları, başa bir kere gelen ve tekrarı olmayan his buydu. Sonunda bulmuştum onu. Birini giysilerine kadar sevebilmekti, sırf onun üzerinde diye sevmekti o giysileri. Birinin saçlarını sevmek ama bin farklı yolda sevmekti: güneş vurmuşken, rüzgarda dağılırken, ıslandığında, dağınık göründüğünde, düzenli olduğunda, temizken sevmekti ama pisken de tiksinmemekti sanırım. O umarsızca cümle kurduğunda onun seçtiği farklı kelimeleri avlamak, kendi lügatine yazmak; sirayet ettirmekti kendi cümlelerine. Evet, tam da onun söylediği gibi; her gece onunla sahip olduğun anılara sarılarak uyumaktı. Hissediyordum, hissediyorduk.
KENDİ KİTABIMDAN ALINTI-1
....pes etmek yerine, pes etmekten pes ediyordum. Evet farkındayım biraz garip bir cümle oldu ama pes etmek o şeyden sapmak değil midir? Bende pes etmekten sapıyordum. Yani pes etmeye pes ediyordum. Ediyorum
wattpad.com/1091076702-haya...
"Ben kelimlerin cazibesine inanıyorum.Onlar sihirli ve beni büyülüyorlar.Beni böylesine etkileyen hiçbir şey olmamıştı.Bu inanılmaz."
"İnanılmaz olan sensin.Üç beş afilli bir kaç cümle değil."
(Arkadaşlar kendi kitabımdan alıntıdır.)
