"Eğer ŞEYTANİ olan HAYATIN en dış
sınırında duruyorsa ve ayak basılamaz olana, ayak basılmamış olana doğru eğilmişse, o zaman bu İNSANI olanın ÖZÜNDEKİ CEVHERDİR ve bütünüyle DOĞANIN çemberi içindedir."
Yorumlanabilirlik, yüksek sezgi onun en sevdiği büyüdür, açıklık değil. Onun şiir hiçbir zaman görüntülü olmak istemez, bilâkis tamamen ışıklı olmak ister..