Doğrusu, ben kendime her zaman bir zorluk çıkarmanın yolunu bulma ustası olmuşumdur.
Upanişadlar'ın anlattığı gibi, o da bize soğan soymaya benzeyen bir işlemden söz ediyor. Kişiliğinizin, dünyanın size öğrettiği ya da yapmanızı gerektirdiği şeylerden oluşan kı sımlarını birer birer soyar atarsınız. Kat ve kat ana ve babanızın öğütleri, öğrendikleriniz, işiniz, toplumdaki yeriniz; bunların hepsi gider. Bunlar siz değildir. Şimdi sıra en kişisel olanlara gelir; gizli umutlarınız, korkularınız, rüyalarınız. Bunlar da dışarıdan gelirler ve giderler. Sonunda sevgilerinize ve karşı cinsle olan ilişkilerinize gelirsiniz. Bunlara sıkı sıkıya tutunursunuz. Bunlar gerçekten sizindir!
"Fakat giderler..."
"Sonra, odamdan yemek için bile ayrılmadan düşündüğüm uzun bir günün akşamı, her şeyin gittiğini, çıkarılacak bir şeyin kalmadığını gördüm. Gerçek kendime baktım."
"Eğer bir soğanın bütün katlarını soyup atarsanız hiçbir şey bulamazsınız. Benim de bulduğum aynen budur."
"Upanişadlar'ı kaldırdım, çünkü amacımı gerçekleştir dim. Benliklerimi tek tek gördüm ve olmam gereken hali sezdim. Upanişadlar bunu, kalp içindeki yer olarak adlandırırlar."
Beni koparmışlar kendimden, bir kere. Beni kendime düşman etmişler.
Olmam gereken yerden çok uzaktayım,
Belkide yoruldum,bilmiyorum.
Öyle karışık,
Öyle yabancıyım ki,
Bu aralar kendime bile gelemiyorum.
Ben, en acıklı anda bile güldürücü sözler bulabilen bir insanım. Kendime acımam yoktur.
Sayfa 61 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okuyor
Hayır dedim içimden kendime hayır, hayatın üstünde toprak var ama toprağın altında bir hayat yok.
Diril.
Doğruldum.
Dirildim.
Toprağı üstümden silkeledim.
Ben dokuz yaşımda büyüdüm.
Biraz acıktım.
Biraz dilendim.
Biraz çaldım.
Biraz doydum...
Sayfa 97 - Ketebe Yayınları ~ Bir Gecekondunun Damı Gibi İçine Doğru Ağlıyor* (Didem Madak'ın bir şiirinden...)Kitabı okudu
Epiktetos'un dediği gibi, "Bir cesedi sırtlanmış ufacık bir ruhsun sen."
Benmişim kendime en büyük ceza!
Sayfa 271Kitabı okuyor
Zararlı hiçbir şeyi, bana bir zararı olmasa da, bağışlamak zorunda değilim. Yeryüzünde yalnız değilim. Bugün ben kendime yapılanları bağışlarsam, aşağılanmama belki yalnızca gülersem, bu beni yaralamazsa... gücünü benim üzerimde deneyen canavar yarın gider bir başkasının derisini yüzer.
Sayfa 122Kitabı okuyor
Kalkıp bir yere gideyim.
Kalkıp nereye gideyim?
Kendime gitmek için yola nereden çıkayım?
Nereden yola çıkıp hangi dağı düz edeyim de kendime varayım.
İnsan, değil midir ki bir kendine varamayıştır.
İnsan evet, bir kendine varamayıştır.
Hayat, değil midir ki bir kendine varamayış masalıdır.
Hayat evet, bir kendine varamayış masalıdır.
Varmak yol ile olur da, varamamak yol ile olmaz mı?
Evet, elbette varmak da yoldur, varamamak da.
O zaman dedim ki, ben kalkıp yola koyulayım da
kaybolayım.
Sayfa 78 - Ketebe Yayınları ~ Kalkıp Nereye Gideyim* (Bülent Parlak'ın bir şiirinden...)Kitabı okudu