Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
Lev Nikolayeviç Tolstoy'un okuduğum ilk eseri, popülerliğinden de dolayı, "İnsan Ne İle Yaşar?" oldu. Bu soruyu kitabı okumadan önce kendime sorduğumda aklımda bir düşünce yoktu. Çünkü bana göre, her insan kendisi için yaşardı. Kitabı okuduktan sonra incelemelerde biraz gezindiğimde ve insanların yorumlarını incelediğimde de düşüncemin arkasında durdum. Hatta bu düşüncem daha da güçlendi. Tolstoy bunun sevgiyle olduğunu savunsa da ben bir insanın sevgi ile yaşamasının bile kendi çıkarına olan sevgiden olduğuna inandım. Hala da inanıyorum. Kitabı okuduğumda herkes gibi haklı buldum, düşündüm, bazen itiraz ettim. Ancak çıkarımım benim çıkarımım olduğu, ve bu düşünceye sadece ben sahip olsam, kimse böyle düşünmese bile benim düşüncem olması beni rahatlattı.
Kitabı okurken en çok dikkatimi çeken şey, zarifliğiydi. Sanki yazar, okuyan kişiye naiflikle yaklaşıyor, kibarlıkla ona doğruyu anlatıyor, ahlakı öğretiyor gibiydi. Rus bir yazarda hissettiğim kibarlık, yazıların samimiyeti beni okurken sanki öğüt dinliyormuşum gibi hissettirdi. Amacına ulaşılmış bir kitap olduğunu burdan da anlayabiliriz aslında.
6 bölümden oluşan ve her bölümde ayrı bir öğüt veren yazarın bu eseri, denildiği kadar varmış ve bir o kadar da güzelmiş. Okuduğuma pişman olmadığım için mutluyum.
Hşbize Allahın 1lütfu olarak verilmiştir, Allahı tanımak için geldiysen, bunu ona gösterirsen, kalbine hikmet ilham edecektir 102
Muhammediliğin batini tarafını anlamak istiyorsan, tarikata girmen, derviş olman gerekir çünkü gerçek manada öğrenmek sadece kişisel tecrübeyle mümkündür 49
1çok Avrupalı entelektüel, bilgin islam hakkında araştırma
''Yazdıkların şiir değilse kalsın”
…
“Aklınla yapayalnız baş başa
Nice alevli geceler geçtin”
…
“Sen sevgileri göğüsle ve ne olur anla”
Cahit Zarifoğlu
Şair Cahit Zarifoğlu ile yaşamları boyunca yolları uzun kesişenlerin kendilerini bahtlı saymaları için çok
esaslı nedenler var. Eğer bu kişiler, şiirin bir Müslüman için yirminci
Kapalıçarşı
Modern Şiirin önde gelen isimlerinden Behçet Necatigil aynı zamanda evler şairi olarak anılır. Herhangi bir edebi akıma katılmamış bağımsız bir şiir anlayışıyla edebiyat dünyasına girip gitmiştir.
Şu şairin ilk kitabı. Oldukça sade ve tatlı bir dili var. Bol bol ölüm ve sevdayı işlemiş şiirlerinde. Ama ölüm derken karamsarlık değil
Video: youtu.be/tWkDNksQDNI
Benlik.
Oruç Aruoba'dan De Ki İşte, Zilif, Yürüme, Ol / An, Hani, Geç Gelen Ağıtlar, Yakın, İle, Sayıklamalar, Çengelköy Defteri, Olmayalı, Doğançay'ın Çınarları ve Uzak'tan sonra okuduğum 14. kitap.
Benlik, 160 sayfalık felsefi bir deneme kitabıdır.
Benlikte; an, anı, aşk, ayrılık, benlik,
Bak bir şey diyeyim mi? Gerçekten şu alttaki yazıyı okumadan önce yani normal olarak şiiri okurken şiir kitabını kendi kendime dedim ki "ya dedim bu adamın şiiri sadece duyguları harekete geçirmiyor aynı zamanda düşünceye ve iyiliğe de bilinçli olarak zihinde yer veriyor. Okuyorum ve bundan aynı zamanda bilgi alıp fayda görüyorum. Hani şiiri bir öğüt havasıda taşıyor kendi içinde. Salt yazmak için var değil kelimelerin seçiminden de belli basit sade ama o an için gerekli olan o. Bundan önceki okuduğum şairlerin birçoğu gerçektende ferdi ve kifayetsiz sanata saplanıp kalmıştı.
Sanat anlayışını kısaca şöyle özetler Necatigil:
“Sanatçı içinde yaşadığı topluma karşı bazı vazifeleri olduğunu düşünmeli; sanatını sade güzele değil, iyi ve faydalıya da yöneltmelidir. Güzel, çok vakit iyinin içindedir. Toplumun realitelerini görmezden gelerek kendi renkleriyle yetinen bir sanatkâr çevresini daraltmış, hitap kabiliyetini azaltmış olur. Sanatkâr bozuk düzen bir toplum kaosuna müdahalelerde bulunmazsa, onu elinden geldiği kadar düzeltmekten yüksünürse ferdi, kifayetsiz bir sanata saplanır, kalır.” (agy., s.438-439)
Bu şiir senin için Elif dediği uzun bir şiir var bir de
