Sefiller’in 2 ciltlik olan halini okuması gerçekten zor. Her yiğidin harcı olmadığını düşünüyorum. Paris gibi birkaç yeri o kadar detaylı ve uzun anlatılmış ki okurken bazı yerlerinde mahvoldum dikkatim çok dağıldı. Asıl olaydan çok uzaklaştırıyor. Tabii ki yazar bunu o mekanı anlatmadan olayı daha iyi işleyemez fakat bu kadar uzun anlatması yorucu oluyor. En azından benim açımdan böyleydi.
– İnsanın duyguları sanat eserlerine benzer. Sahteleri yapılabilir. Tıpkı gerçek gibi görünebilirler ama sahtedirler.
+ Sahte mi?
– Her şeyin sahtesi yapılabilir, Virgil. Sevincin, acının, nefretin. Hastalığın, iyileşmenin. Aşkın bile...
Herkese merhaba. En son okuduğum Notre Dame’ın Kamburu kitabında o kadar çok yazım ve noktalama işaretiyle karşılaştım ki okurken dikkatimi dağıttı. Yayınevinden soğumaya başladım. Aynı şekilde Oblomov’da da çok yazım yanlışı vardı. Okuyanlar varsa sizin kitabınızda da aynı sorun var mı? Yoksa benimkiler mi kusurlu?
Örnek hata: Hayır! hayır! istemiyorum!(Sf536)