13 yaşından beri kağıt topluyorum Ankara'da. Niğdeliyim. İlk okula başladığım yıl geldik Ankara'ya. Orta okulu bitirebildim yalnızca; hep taktir alarak geçtim sınıfları. Liseye yazdırmadı babam; sokağa saldı beni çalışıp da işe yaramam için. O gün bugündür sokaklardayım; çizgili, çizgisiz, kareli, beyaz ve rengarenk kağıtlar, kartonlar topluyorum.
Okunmaya değer gerçek bir yaşam hikayesi..
13 yaşından beri kağıt topluyorum Ankara'da. Niğde'liyim. İlkokula başladığım yıl geldik Ankara'ya. Orta okulu bitirebildim yalnızca, hep taktir alarak geçtim sınıfları. Liseye yazdırmadı babam, sokağa saldı beni çalışıp da işe yaramam için. O gün bugündür sokaklardayım, çizgili, çizgisiz, kareli, beyaz ve rengarenk kağıtlar, kartonlar topluyorum.
"Bildiğim bir şey var, oda hiçbir şey bilmediğimdir."
"Zira kendimi o kadar çok şüpheyle ve yanılgıyla kuşatılmış buluyordum ki kendimi yetiştirme çabamdan, giderek cehaletimi daha bir keşfetmem dışında fayda sağlamıyorum gibi geliyordu."
Sayfa 6
Kendimi bulmamı umursayan bir ortamda büyümedim. Hep bir "sosyal kimlik" olarak yetiştirildim, eğitildim ve bu şekilde dünyaya bırakıldım. Yolculuğun esas anlamını kendi içimdeki o "öz" ün, yani kendimin verdiğini keşfetmem uzun zaman aldı. Bu sebeple uzun süre boyunca kendimden öksüz kaldım...
Merhaba ben Feride öğretmen namı diğer Çalıkuşu. Kitabın yazarıyım.
Biliyor musunuz, kendimi sürekli ihmal etmişim. Elbette bunun nedenleri var. Kendimi bulmamı umursayan bir ortamda büyümedim. Hep bir “sosyal kimlik” olarak yetiştirildim, eğitildim ve bu şekilde dünyaya bırakıldım. Yolculuğun esas anlamını kendi içimdeki o “öz”ün, yani kendimin verdiğini keşfetmem uzun zaman aldı. Bu sebeple uzun süre boyunca kendimden öksüz kaldım; bunun farkına vardığım zaman da içim cız etti. “Keşke yapmasaydım” dediğim şeyleri yaptığımı gördüm.
Oysa ergenlik yaşlarıma dönüp, “Başkası ne der?” diye düşünerek hareket eden halimden kurtulup, “Ben ne derim?” diyen biri olmak isterdim.
Sayfa 24Kitabı okudu
Biliyor musunuz, kendimi sürekli ihmal etmişim. Elbette bunun nedenleri var. Kendimi bulmamı umursayan bir ortamda büyümedim. Hep bir "sosyal kimlik" olarak yetiştirildim, eğitildim ve bu şekilde dünyaya bırakıldım. Yolculuğun esas anlamını kendi içimdeki o "öz"ün, yani kendimin verdiğini keşfetmem uzun zaman aldı. Bu sebeple uzun süre boyunca kendimden öksüz kaldım; bunun farkına vardığım zaman da içim cız etti.
Sayfa 24
Felsefeye Yolculuk
Felsefe beni içine çağırıyor, daha derinlerine.
Zamanın ötesinde bir yerlerde ait olduğumu bildiğim topraklara doğru çekiliyorum.
Kim olduğumu bilmiyorum ama öğreniyorum. Şimdi daha fazla kendimi tanıyıp keşfetmem gerek.
Tarihin perde arkasındaki soyut düşünceler denizinde daha fazla sorgulamam gerek ruhumu.
Geceleri karanlığın yuttuğu yıldızları teker teker gökyüzüme yerleştirmem gerek.
Ben olmam gerek.