Fatma Gül
@kendimihatirladim
Neye talipsen o'sun...
25 Ağustos
37 okur puanı
Ekim 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
-Bak. Sanıyorum toprak, bundan böyle toprak olmaktan çıkacak. Ağaca ağaç gibi bakmayan, toprağa toprak diyerek basmayan, adama da adam gibi muameleyi bırakacak.
-Peki sen ne yapacaksın?
Gözlerime gölgeler düşüyor. Ne yapacağımı adım gibi biliyorum. Çünkü yeni bir şey değil bu. Eskiden nasılsam, şimdi öyleyim, daha sonra da öyle kalacağım.
- Ya zaman... Ya Bütün bu olup bitenler...
- Zaman... Her zaman aynı. Güneş aynı, ay aynı, ağaçlar ve insanlar aynı, sevgi ve nefret, korku ve ümit hep aynı.
Dualar aynı.
Kıble tek.
Sayfa 39 - Dergâh YayıneviKitabı okudu
Böyledir.
İşin ucu sonunda gelip alışverişe dayanır. Dayansın, lakin nedir kâr? Nedir gerçekte zarar?
Sayfa 37 - Dergâh YayıneviKitabı okudu
55'e zar zor ulaşan sıska çocuğun bakışlarına dalacağım. Kısa bir süre yenilmişliğin, başarısızlığın ızdırabı ile donuklaşacak yüzü, bulutlanacak. Sonra henüz çocukluğu, yani henüz önündeki uzun yıllar, yani fırsatlarla imkânlarla dolu gelecek; bilmediği, tanımadığı yerlerinden fışkıran arzu, o saf iyimserlik güldürecek yüzünü.
Sayfa 29 - Dergâh YayıneviKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Benim kronolojimi biliyor musun sen?
Hep yenildiğimi yazdın. Oysa zaferlerle dolu tarihimiz.
Sayfa 8 - Dergâh YayıneviKitabı okudu
Acaba kimdi, rüya olmayacak kadar düz, hayal olmayacak kadar da gösterişsiz, gerçek olmayacak kadar da muhatapsız. Ama yine de dışarıdaki gerçekle ilintili.
Sayfa 152 - Beyan yayıneviKitabı okudu
