''...Ne tuhaf bir dünya.
Kimsenin işine karışmıyorum.
Kimseyi incitmiyorum ve
her an kendimleyim, böyle olunca herkes beni
kurcalıyor…''
Ne tuhaf bir dünya.
Kimsenin işine karışmıyorum.
Kimseyi incitmiyorum ve her an kendimleyim.
Böyle olunca herkes beni kurcalıyor...
Furuğ Ferruhzad
... Ne tuhaf bir dünya.
Kimsenin işine karışmıyorum.
Kimseyi incitmiyorum ve
her an kendimleyim, böyle olunca herkes beni
kurcalıyor…”
Çünkü şu sıralar çok acı ve zor günler geçirmekteyim ve mezarında yatan biri gibi yalnızım, bir sürü acı ve azap veren düşünce ve bir sürü hiç bitmeyecek olan hüzünle.
lütfen rahatsız etmeyin
çok sevdiğim kendimleyim
Türkiye · Ortaoyuncular Yayınları · 1986 ·Kitabı okudu
“Tekrar loş yalnızlıkların en dibindeyim
Sararmış yaprakların usulca savrulduğu
Köprüler yıkıldı artık kendimleyim
Parmak uçlarında ölümün soğukluğu”
Sayfa 65Kitabı okudu
Ne tuhaf bir dünya.
Kimsenin işine karışmıyorum.
Kimseyi incitmiyorum ve her an kendimleyim, böyle olunca herkes beni kurcalıyor...🌫 Furuğ Ferruhzad
Yeniden başlamak için yıkmam gerekiyordu.
Yıktım.
Kendi yüreğime usulca fısıldadım:
"Köprüler yıkıldı, artık kendimleyim."
