Uykumda kendi kendimleyim... Yalnızlığımı ancak böyle unutuyorum. Hiçbir şey düşünmüyorum. Uyanınca... Bir süre de olsa yalnızlığımdan kopuyorum ya da... Ben öyle sanıyorum. Bu, insanın kendini aldatması sayılır mı?
Benim mücadelem hep kendimle bir başkasına karşı ne hırsım ne kötü bir düşüncem var. Yanlışlarımı düzeltmeye, kendime bir yol çizmeye, yapabileceğim şeylerle uğraşmaya çalışıyorum. Ben hep kendimleyim siz de bunu deneyin emin olun mutlu olacaksınız.
Füruğ'un yazdığı gibi ;
'ne tuhaf bir dünya
kimsenin işine karışmıyorum
kimseyi incitmiyorum
ve her an kendimleyim
böyle olunca
herkes beni kurcalıyor.'
Çok şükür! Kendimleyim! Gecikmiş ve bitkin birkaç faytonun tekerlek sesinden başka ses yok. Birkaç saatlik de olsa, dinlenemesek bile, sessizliğe kavuşacağız. Çok şükür! İnsan yüzünün zorbalığından kurtuldum, şimdi artık yalnızca kendime katlanacağım.
Çok şükür! Yoğun karanlıklar banyosunda dinlenmeme izin verildi! Önce dışkapı anahtarını iki kez çevirmeli. Bana öyle geliyor ki kilit yalnızlığımı artırıp beni dünyadan ayıran barikatları güçlendiriyor.
...
Her şeyden hoşnutsuz, kendimden hoşnutsuz, kendimi yeniden satın almak ve gecenin sessizliği, yalnızlığı içinde böbürlenmek istedim. Sevdiklerimin ruhları, şarkısını söylediklerimin ruhları, güç verin bana, dayanak olun bana, yalan dolanı ve dünyanın ayartıcı buğularını uzaklaştırın benden ve sen ulu Tanrım, birkaç güzel dize üretme bağışını esirgeme benden, esirgeme ki insanların sonuncusu olmadığımı, küçümsediğim insanlardan aşağı olmadığımı kendime kanıtlayayım!
O kitabı da okudum bitirdim
Hani o genç kızın beni unuttuğu
Bir ara fena halde fikrindeydim
Dudağındaki nem gözündeki buğu
Durmadan hayal değiştiriyorduk
Çetrefil bir hayat herkesin korktuğu
Kederlerimiz kalındı sevinçlerimiz çabuk
Yaşamadan dağılıyor yarısından çoğu
Erteleyip durduk suç ortaklığımızı
Asıl mutluluğun içinde bulunduğu
Bazı ben yanlıştım o yanlıştı bazı
Çünkü gecikmenin ağır yorgunluğu
Yanıldığımız her şeyi birden istemekti
İsteği gerçekleştirmez isteğin yoğunluğu
İhtiyaç başka bir boyuta geçmekti
Devreden çıkarıp gereksiz sorumluluğu
*
Tekrar loş yalnızlıkların en dibindeyim
Sararmış yaprakların usulca savrulduğu
Köprüler yıkıldı artık kendimleyim
Parmak uçlarında ölümün soğukluğu *