Bak insanlar nasıl varlıklar biliyor musun ;
Sahip olduklarını hissettikleri insana, vicdan ve merhamet konusunda eskisi kadar hassas davranmazlar. Ve şöyle saçma bir şey var ki ; Eksiksiz seven insanlar, ilişkinin içinde her zaman kendinde hata ve eksik arayan insanlar olurlar. Hatasını sorgulamadığın insan seni her zaman çantada keklik olarak görür ve sen ondan hiç bir zaman vazgeçemezsin. Çünkü kafanda çözemediğin bunca şey varken, bunca şeye haketmedigin halde sabredersen bu ilişki 'aşk' değil 'alışkanlık' haline gelmiş olur. Ben kendine değer vermeyen insana başkasına değer verdiğini asla görmedim. Kendine değer vermek ; mutsuz eden insanlar ve ortamdan kendini uzaklaştırmak demektir. Aslında değer görmek, sorgusuz sualsiz her şeyi kabul etmemekle başlar. Vazgeçmek aslında yenilgiyi kabul etmek veya pes etmek değildir. Bazen vazgeçmek, kazanmaktır, vazgeçmek kendine kavuşmaktır, vazgeçmek, ruhunu özgür bırakmaktır. Vazgeçmek, değer kazanmaktır. Kusursuz sevdiğiniz halde üzülen tarafsanız, vazgeçmek, mutluluğa açılan kapının anahtarına ulaşmaktır. Ve sana son tavsiyem kalbi güzel insan, mutsuz eden insandan vazgeçmek ; yeniden kazanacağın keşkeleri daha hayatına girmeden kalbinin kapısının dışında bırakmaktır..
Hakan Özdemir