Ah insanlar! Her şeyi bulup kendini bulamayanlar...
İnsan insana yoldur; insan insana güldür bilen ve gören için. Yol bulamayanlar için ilk fırsatta yok etmektir esas olan. Tarihin en büyük yok edicileri, kendi içinde dönen insanlardır. Dışarı çıkmamış ve başka insanda yol aramamışlardır bir yerlere gitmek için. Çelişki budur işte, bir insan sonsuza kadar kendi içinde yürüyemez; çünkü insan kendini taşımaktan aciz bir varlıktır. Kimse kendini taşıyamaz, kutsal insanlar, peygamberler bile Allah'a yaslanarak taşırlar toplumlarını.
Sayfa 179
Dogmatik dinde artık avunma bulamayanlar eğer hayatın tozlu, haşin olmasını, kendini kabul ettirme yolunda atılan gülünç adımlarla dolu olmasını istemiyorlarsa, bunlar için dinin yerini alacak başka bir şey gereklidir.
Mutluluğu bir aşka, bir inanca kendini adayarak bulamayanlar, sıradan şeylerle mutlu olmayanlar ya kıyıcı, zalim birine dönüşürler ya da senin benim gibi aç köpeğin bir kemiğin peşinden gitmesi gibi bilginin peşinden koştururlar.
Tamam, sakinim...
Söylediği şeyin arkasından ayrılmayanlar, kendine yeni doğru edinenler, yaptığını dünyadaki en doğru şey sananlar, hiç yanlış bir şey yapmayanlar, yapamayanlar, çenesine sürekli güncelleme gelip etrafını darlayanlar, gelişmeye düşman kesilenler, seviyesini arşta zannedenler, övülmeye müptela olanlar, özgüveninin yerinde olduğunu düşünüp baktığında bulamayanlar, ortalama dört kişilik bir ailenin ölene kadar kullanabileceği kendini beğenmişliği tek seferde kullananlar... Siz eleştirilmekten korkuyorsunuz! Tamam, sakinim...
Ah insanlar… Her şeyi bulup kendini bulamayanlar…
Sayfa 107
- Kim kalbinden vazgeçecek kadar kendini bir şeye adayabilir ki ?
- Onu da göreceksiniz.
- Ya hayatlarının anlamlarını bulamayanlar?
- Onlar da göğüslerinde bir et parçasıyla canlı canlı çürüyecekler. Ve buna da YAŞAMAK demeye devam edecekler.
“Kim kalbinden vazgeçecek kadar kendini bir şeye adayabilir ki?”
“Onu da göreceksiniz!” demişti bina.
“Ya hayatlarının anlamını bulamayanlar?” diye söze girmişti Kızılderilli “Onlar ne olacak?”
“Onlar da, göğüslerinde bir et parçasıyla, canlı canlı çürüyecekler. Ve buna da, yaşamak demeye devam edecekler.”
Son soruyu Filipinli sormuştu: “Neden şimdi? Kim bilir bugüne kadar kaç kişi hayatını bir şeylere adadı! Neden şimdi çıktın ortaya?”
Son kez konuşmuştu bina: “Çünkü DERDA adında bir çocuk doğdu.”
Sayfa 251Kitabı okudu
"Kim kalbinden vazgeçecek kadar kendini bir şeye adayabilir ki?"
"Onu da göreceksiniz!" demişti bina.
"Ya hayatının anlamını bulamayanlar?" diye söze girmişti Kızılderili. "Onlar ne olacak?"
"Onlar da, göğüslerinde bir et parçasıyla, canlı canlı çürüyecekler. Ve buna da, yaşamak demeye devam edecekler!"
Sayfa 251Kitabı okudu
"Hangi çiçek, diğerini "sarı açtı" diye ayıplar? Hangi kuş, "farklı ötünce" diğerine yasak koyar
Derisinden, dilinden ötürü öldürülüyor insanlar.
Ah insanlar !
Her şeyi bulup kendini bulamayanlar..."
