Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
·
Puan vermedi
Efendi ile Uşağı
"Ama sevgili dostum, iyi özelliklerimiz, bize kötü özelliklerimizden daha çok zarar verir yaşamımızda."
Efendi ile Uşağı Tolstoy'un okuduğum ilk öyküsü ve bundan sonra da diğer öykülerini okumaya devam edeceğim.
Kitap akıcı,duru basit anlatımı var. Zengin toprak sahibi Vasili Andreyiç Brehunov ve uşağı Nikita ile çıktığı yolculuğun detaylarını ilk öykü olarak görüyoruz.Dünyada ki bütün zıtlıkları nasıl her zaman yan yana görüyorsak burada da iyi-kötü açgözlü-tokgözlü dürüst-ikiyüzlü insan ilişkilerinde karşılaştığımız sıfatları görüyoruz. Servetine servet eklemek isteyen Andreyiç uşağı ile uzun bir yolculuğa çıkar. Rusya'nın soğuk hava koşullarından dolayı yolculukları baya zorlu geçiyor. Ama Andreyiç için toprağını büyütmek daha önemli. Fakat doğa ona istediği gibi bir son vermiyor. Öykümüzün ikinci kısmında Andreyiç aksine baskahramanımız Sergi Baba din ve kendi iç dünyasına yönelmesinden dolayı her şeye şükür edecek bir yaşam öyküsüyle karşımıza çıkıyor. Sergi baba yaşadığı ihanetten sonra dünya nimetlerinden kendini soyutlamış ve inzivaya çekilmiş kendini gerceklestirme aşamasına ulaşmış biri..
80 syf.
·
Puan vermedi
·
Beğendi
Kitabın en can alıcı alıntılarından yola çıkarak incelemeye başlamak istiyorum.
“Bir kez kendini bulmuş olan kişinin bu yeryüzünde yitirecek bir şeyi yoktur artık. Ve bir kez kendi içindeki insanı anlamış olan bütün insanları anlar. “
İnsanı anlamak için kendimizi anlamak gerekir. Kendi içsel yolculuğunu keşfedebilen insan kendini gerçekleştirme yolunda adım atar.
Zweig’ın en sevilen eserlerinden biri olan olağanüstü gece bana göre diğer eserlerinde olduğu gibi ağızda güzel bir tat bırakan eser oldu. Stefan Zweig Freud’dan etkilenmişti.Eserde bu yansımaları ve derinden derine sürükleyen psikolojik tahlilleri diğer kitaplarında olduğu gibi bu kitapta da baskın halde görmekteyiz. Kahramanın kendisini,yalnızlığını,hayata karşı kayıtsızlığını ve durgunluğunu en güzel bir biçimde anlatan içinde kendinizi de bulabileceğiniz bir eser.
Zaman zaman insanlar bir tükenmişlik içinde olabilir. Kendimizi bulmamız,keşfetmemiz belki buradaki gibi bir gecede belki uzun bir sürede keşfederiz. Hayattaki o eksik yan içimizde bir yerde kalır. Kitap insanı; ait olduğunu sandığı kesime aslında ait olmayışı, bulunduğu burjuva kesiminin normlarını saçma bulup aslında olmak istediği benliğini bulma yolculuğu içinde bir keşfe çıkarıyor.
Keyifli okumalar dileğiyle.
Düşünceden Eyleme
Kitapta yazan bir çok cümle oturup üzerinde saatlerce düşünmelik, tartışmalık, hakkında tezler yürütmelik. Bununla birlikte içinden bir cümleyi alıp hakkında bir kaç şey yazmak istiyorum.
'' ;kafasındaki bu düşüncenin yüreğiyle bağlantısı yoktur, ''
Olmak değil de görünmek istediğimiz kişi uğruna toplumda savunduğumuz düşüncelerimizin kaçı bize ait? Tüm bu düşünceleri ''düşünüyorum, okuyorum, entellektüel bir insanım, onu da biliyorum, o konu hakkında da fikir sahibiyim ...'' gibi görünmek adına mı kuruyoruz sizce? Eğer yarattığımız düşünceler bizim ahlak yapımızı, eylemlerimizi etkilemiyorsa, istediğimiz tek şey ''görünür olmak'' gibi duruyor.İnsan gerçekte olmak istediği kişiliği tasarlarken, bütün insanların da olması gerektiği kişiliği tasarlar, ideal bir insan yaratır kafasında.Bu insan, iyiyi sandığımız şeydir, değerlidir.Buraya kadar her şey güzeldir.Asıl mesele de burada başlar zaten, sıradaki iş, tasarladığı insanı hayata geçirmektir.Ahlak yapısını, insan ilişkilerini, kendisiyle ilişkisini, canlı-cansız varlıklarla ilişkilerini tasarlamalı ve eylemlerine yansıtmalıdır.Aksi takdirde kendini gerçekleştirmek deyimi yerini kendini ve çevreyi kardırmaya bırakır.
Tren Burdan Geçmiyor, Sevinç Çokum. 251 sayfa 2014 kapı yay.
Edebiyatçı dostların önerdiği, Sevinç Çokum'un okuduğum ilk eseri. Eseri okumazdan önce eserin ismi üzerinde epeyce bir düşündüm. Sadece bu isim üzerine bile sayfalar dolusu öykü, anlatı yazılabilirdi. Eserin konusu, yabancısı olmadığımız basın ve yayın dünyası. Kurgu, hoş. Eserin yazımında, zengin Türkçemizin tüm olanaklarından yararlanılmış. Sözcükleri, cümle yapılarını ve imgeleri kullanım konumlarını çok beğendim.
1943 yılında İstanbulda doğan yazar, İstanbul Ün. Edebiyat Fakültesi T. Dili ve Edebiyatı bölümünü bitirmiş, kısacası eserinde, aldığı eğitimin hakkını fazlasıyla vermiş denebilir.
Mekan eski İstanbuldur. Sokaklarda Rum, Arnavut, Çingene, Boşnak, Anadolu insanları kaynaşmıştır. Aralarında aşklar ayrılıklar yaşanmış, yüreklere gömülmüştür. Nüzhet Fermanlı kendini yetiştirmiş, medya dünyasında inandığı doğruları bırakmayan bir gazetecidir. Yeni yetişenlere örnek olarak gösterilir ve deneylerinden yararlanması istenir. Genç gazeteci Aysan'a medya dünyasının girdisini çıktısını anlatmaya çalışır. Aysan heyecanlı, hırslı, kariyer peşinde birisidir. Toplumun kurallarını göz ardı etmek ister. Nüzhet gazeteden uzaklaştırılır, yönetim Şapka adında bir dergi çıkartmasını uygun görür kısa bir süre sonra oradan da ayrılmak zorunda kalır. Aysan ise "Sonsuz" adında sokaklarda yaşayan bir çocukla televizyon röportajı gerçekleştirmek ister.
.
Ne kitaptı ama!!!
Açıkçası romana ilk başladığımda tembel bir soylunun mizahi hayatını okuyacağım zannetmiştim, çok fena yanılmışım!! Bence bu roman kesinlikle tembellik ve tembellik güzellemesi olarak görülmemesi gerekiyor. Gonçarov, aslında bu eserinde içinde sosyal mizah, derin bir felsefe bulunan hayatın anlamını arayan çok katmanlı bir
Kendini gerçekleştirmek
Şahsım adına hayatıma yön veren biricik kitaplarımdandır.
"Kendini gerçekleştirmek" olgusunu hayatın her dönemecinde durup, en az bir kez düşünmeyi ve ancak ondan sonra karar almayı alışkanlık haline getirmenizi ve en önemlisi buna inanmanızı sağlayacak kalbe dokunan bir hikaye...
Okumayan kalmasın...
