Duhamel'in papatya çayıyla hallederiz dediğim sinir
Kitle, içinden halen sanat yapıtları karşısındaki alışılagelmiş bütün tutumların sanki yeni doğmuş gibi çıktığı bir kaynaktır.
Nicelik, niteliğe dönüşmüştür.
Çok daha büyümüş ve katılanlardan oluşma kitleler, katılmanın değişik bir türüne de kaynaklık etmiştir. Bu katılmanın önce yoz bir biçimle ortaya çıkması, izleyiciyi şaşırtmamalıdır. Ancak
Sayfa 75 - YKY, Das Passagenwerk, Çev: Ahmet CemalKitabı okuyor
"insanları öldürme fikrinden ben de hoşlanmıyorum. kimyadan bile hoşlanmıyorum."
"neden hoşlanıyorsun?"
"müzikten. sayılardan. denklemlerden. onlar kelimelerden farklıdır. onlar... birbirine girmez."
"keşke kızlarla denklemlerin dilinden konuşabilseydin."
uzun bir sessizlik oldu. sonra gözlerini halkada oluşturdukları çentiğe diken wylan, "sadece kızlarla mı?" dedi.
jesper sırıtmamak için kendini tuttu. "hayır. sadece kızlarla değil. muhtemelen hepsinin bu gece ölecek olması gerçekten yazıktı.
Sayfa 418Kitabı okudu
Sanki kendini kontrol altında tutuyormuş gibi bir nefes alıp veriyor. Konuyu zorlamıyorum ya da bir şey söylemiyorum, hikayeyi istediği gibi anlatmasına izin veriyorum.
Ama ayrıntıları onun ağzından duyarsam, öldürme çılgınlığında ona katılabilirim. Bu işe karışan diğer herkesi öldürmeden onun yıkılıp bana ne yaptıklarını anlatmasını duyacak kadar güçlü olduğumu sanmıyorum.
Kendini öldürme fikri yüreğinde şok yaratmayınca, yapayım bari, diye düşünmüştü. Öyle basit bir düşünceydi ki! Tartışmaya bile değmeyecek bir düşünce. Fasafiso.
