Aslında satranç da bir bilimdi, bir sanattı, Hazreti Muhammet'in gökyüzü ile yeryüzü arasındaki boşlukta bulunan tabutu gibi, bu kategoriler arasında boşlukta dolanmaktaydı, karşıtlıklardan oluşma bütün çiftlerin bir defaya özgü birleşmesiydi; sonsuz eski, ama buna rağmen sonrasız yeniydi, kuruluşu bağlamında mekanikti, ama yalnızca imglem gücü aracılığıyla etkinlik kazanabiliyordu, geometrik açıdan kaskatı bir uzmana sınırlıydı ve bu arada kombinasyonları bağlamında sınırsızdı, kendini sürekli geliştiriyordu, ama durağandı, hiçbir yere götürmeyen bir düşünme eylemiydi, hiçbir şey hesaplamayan bir matematikti, eserleri bulunmayan bir sanattı, özden yoksun bir mimariydi, fakat öte yandan, kanıtlanmış olduğu üzere, varlığı ve oluşu açısından bütün kitaplardan ve eserlerden daha kalıcıydı, bütün halklara ve zamanlara ait bulunan, can sıkıntısını öldürme, duyuları bilmek, ruhu gergin tutmak için dünyaya hangi tanrının getirdiği kimsece bilinmeyen tek oyundu.
Sayfa 12 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
İnsan kendini öldürmeyi başarınca, bir başkasını öldürme fikrim kadar da zor , o kadar da kötü gelmiyor.
Sayfa 112 - doğan kitapKitabı okudu
İnsana özgü saldırganlık, tahakküm[Gewalt] , Sadece insana özgü ölüm bilinciyle yakın bağlantı içindedir. Sermaye birikimi mantığı tahakküm ekonomisine hükmediyor. Tahakkümün dozu arttıkça insan kendini bir o kadar güçlü hissediyor. Biriktirilen öldürme tahakkümü bir büyüme, güç[kraft], İktidar[Macht], Yaralanmazlık ve ölümsüzlük duygusu üretiyor. İşte sadist tahakkümün beraberinde getirdiği Narsistik hazzın kaynağında bu iktidar büyümesi var. Öldürmek insanı ölümden korkuyor. Öldürmek suretiyle ölüm zorla ele geçiriliyor. Öldürme tahakkümü nedenle çok olursa, ölümün anlamı da o denli azalıyor. Silahlanma yarışı da kapitalist tahakküm ekonomisinin izinden gitmektedir. Öldürmek için biriktirilen servet hayatta kalmak için biriktirilmiş servetmiş gibi tahayyül ediliyor.
Emekçilerin, ya aşırı çalışarak kendini öldürme ya da perhiz içinde sürünme şeklindeki bu ikili çılgınlığının karşısında, kapitalist üretimin büyük sorunu, üretici bulmak ve bunların gücünü misliyle artırmak değil, tüketiciler keşfetmek, onların iştahlarını kışkırtmak ve onlar için yapay ihtiyaçlar yaratmaktır.
Bu öldürme makinası insanoğlu, şu yeryüzünde önüne ne gelirse, kim çıkarsa öldürüyor, havada uçan kuşu, denizde yüzen balığı, öldürecek hiçbir şey bulamazsa kendini öldürüyor.
