Sanki kendini kontrol altında tutuyormuş gibi bir nefes alıp veriyor. Konuyu zorlamıyorum ya da bir şey söylemiyorum, hikayeyi istediği gibi anlatmasına izin veriyorum.
Ama ayrıntıları onun ağzından duyarsam, öldürme çılgınlığında ona katılabilirim. Bu işe karışan diğer herkesi öldürmeden onun yıkılıp bana ne yaptıklarını anlatmasını duyacak kadar güçlü olduğumu sanmıyorum.
Kendini öldürme fikri yüreğinde şok yaratmayınca, yapayım bari, diye düşünmüştü. Öyle basit bir düşünceydi ki! Tartışmaya bile değmeyecek bir düşünce. Fasafiso.
İki dakikalık Nefretin korkunç yanı insanın mecburen katılması değil, tam tersine katılmaktan kesinlikle kendini alamamasıydı. Otuz saniye içinde insanın numara yapmasına hiç gerek kalmıyordu. Korku ve kindarlıkla berbat bir şekilde kendinden geçmeye eşlik eden öldürme, işkence etme, balyozla suratları dağıtma arzusu, bütün grubun içinden elektrik akımı gibi geçiyor, insanın iradesini kırarak onu yüzü çarpılmış, çığlıklar atan bir deliye çeviriyordu.
"Hiç durmadan iç benliğimizden başka birine doğru akar durumda bulunmamız, sevginin ve nefretin temel özelliğidir. Sevgi sevilenin yararına kendini ortaya koyar. Sevmek, sevilen şeyi sürekli koruma; nefret ise sürekli öldürme demektir."
"Benim." Hayatınızda kendini tanıtmak için "benim" demesinin yeteceği biri varsa şanslıydınız..
Sayfa 286Kitabı okudu
Deli olduğunun farkında mı?
Evet farkında.
Deliliğinden kurtulmaya çalışmamış mı hiç.. İyileşmeye?
Hayır o çok sevmiş deliliğini.
Nereden anladınız bunu?
Bir zamanlar yatağının durduğu yerin tavanına takılı kancalardan.. Kendini öldürme fikrini bu kadar çok seven biri kendini de çok seviyor demektir.. Kendini ve deliliğini..
