Odasına girip kendi sigarasını almayı düşündü. Gülecekti Selmin. Her şeyi anlayan bu kızın zekasına karşı duyduğu öfke, günahına karşı duyduğu kin, gururuna karşı duyduğu isyan ve bütün bir gece onu uykusuz bırakan ızdıraplarına karşı duyduğu analık şefkati, Mefharet'in içinde, karmakarışık hatıraları ve duyguları öyle bir çalkalayış çalkadı ki, kadın ne yapacağını şaşırdı, elini pakete uzattı, sigarayı almadan çekti, ayağa kalktı ve kendini birdenbire sandalyaya bırakarak ağlamaya başladı.
Bir "mankurt"un dilinden...
-Her gün ben Ay'a bakarım, o da bana bakar. Birbirimizi işitmeyiz. Ama biliyorum, orada oturan biri var...
Sayfa 148 - Ötüken
Reader Follow Recommendations
176 syf.
·
Not rated
