Akıl ile duygu arasındaki zıtlık, insan psişesinin (ruhunun) tarihinde acı dolu bir sayfadır.
Tüm akıl hastalıklarının temelinde, meşru acıları yaşamayı reddetmek yatar.
Kişi kendini zararsız zanneder ve kötülüğüne bir de aptallığı ekler.
Bilinçdışı dinsel deneyimin harekete geçip, aktığı ortamdır. Bu tür bir deneyiminin daha başka ne nedeni olabilir sorusuna gelince, bunun yanıtı insanlığın bilgi kapsamının dışındadır. Tanrı bilgisi transandental, fizikötesi, aşkın bir konudur.
İşte bu noktada kendimize şu soruyu sormalıyız: Beni bir birey olarak, kalabalıkların içinde erimekten koruyacak dinsel bir yaşamım ve Tanrı ile doğrudan, yakın bir ilişkim var mı?
Egonun monarşisinden kuşkulanılması ona yöneltilen ciddi bir tehdittir.