DOĞRUYU GÖRDÜKLERİ HALDE DÜŞÜNCELERİNİ DEĞİŞTİRMEYENLER CAHİLLİKLERİYLE MUTLUYMUŞ GİBİ YAŞARLAR Albert Einstein Cesaret kelimesi genel olarak, korkunun zıttı olarak kullanılır. Yani cesur insanın belirli bir konuya dair, korkusu olmadığı düşünülür. Kimi insan aşk ve ilişki konularında cesur görünür, kimisi iş yaşamında, kimisi kavgada ya da risk almada. Peki gerçekten cesaret, bir insanın erken yaşlarından bu yana yapmakta iyi olduğu şeyi sürdürmesi midir? Bizce hayır. Cesaret güçlüğü kapsar ve güçlük karşısında ortaya çıkar. Cesaret; bu güne kadar yapamadığımız şeyleri denemektir. Kendi zincirlerimizi kırmaktır. Denemeye hevesli olmak, başarısız olmaktan korkmamaktır. Konfor alanından çıkmak ve yeniliklere açık olmaktır. Cesur bir davranışın, gerçekten cesur bir davranış olduğunu ancak kişi kendisi bilebilir. Zira sınırlarımız, zihnimizde saklıdır ve sınırların kırılma noktasını kendimiz belirleriz. Şunu da unutmamak gerek; bazen kendimizi yetersiz görebiliyor ve cesur olduğumuza dair inancımızı kaybederek denemekten ve yeni bir adım atmaktan vazgeçebiliyoruz. Bu yüzden öncelikle kendimizi tanımak ve kapasitemizi keşfetmek, yaşayacağımız olaylarda gereken cesareti ortaya koyabilmek için gerekli gibi duruyor.
Gerek Eflak'ta gerekse Viyana'da birçok insan, benim hâlâ komplolar hazırladığımı ve kitaplarımın bir şaşırtmaca olduğunu sanıyor. Oysa bu deriden yaratıklar, gece gündüz kafamı meşgul ediyor. Bir kitabın varlığını keşfetmek, bir ülkeden öbürüne izini sürmek, sonunda kuşatmak, almak, ona sahip olmak, sırlarını itiraf ettirmek üzere onunla yalnız kalmak, sonra da evimde ona layık bir yer bulmak, işte benim tüm savaşlarım, fetihlerim. Ve hiçbir şey, şu çalışma odasında bu işten anlayan kişilerle söyleşmekten daha büyük bir keyif veremez bana.
Sayfa 120 - YKY, 56. Baskı, Çev. Samih RifatKitabı okudu
İnsanın bir sırrı var. Bu sırrı keşfetmek gerek, eğer bu sırrın peşinde tüm hayatını adamışsan asla vakit kaybettiğini söyleme; ben bu sırrın peşindeyim zira insan olmak istiyorum.
Sayfa 24 - Çizgi Kitabevi YayınlarıKitabı okudu
Her ne kadar iklimi çarpsa da bir süre Mardin'de yaşamam gerek gibi hissediyorum. Oranın mistik ve kozmopolit havasını solumak için bana 2 hafta yetmiyor. Süryanice öğrenmeye başlayacağım için Süryani tanıdıklar edinmek, Süryani-Ezidi köylerine gidip tarihi yapıları ve gelenekleri keşfetmek istiyorum. Bir gün Mardin Arapçası dediğimiz Mıhallemice hakkında kapsamlı bir dil bilgisi kitabı yazmak da hayalimdir.
Zaman zaman el frenini çekmek gerek.
Bir yere giderken kaybolursun ve bir kenarda durup yolu bulmaya çalışırsın ya, o hesap işte.
Yaşadım, ne yaşadım, nasıl yaşadım, ne kadar yaşarım, nasıl yaşarım gibi gibi gibi...
Bunlar güzel sorular.
Cuma veya cumartesi el frenini çekerim.
Hayat, hayal, yaşam, dost, düşman, insan...
Düşünürüm işte. Bu yaşa kadar gelirken geçen zaman gibi kimler, neler, ne olaylar geçti gitti.
İçe dönmek, kendini keşfetmek, terapi vs adına ne derseniz artık.
Ahmet