Taşları Yemek Yasak
Kitabın bıraktığı manevi izi kelimelerle sınırlamak ne kadar zorsa, hiçbir kelam etmeden bu sayfalara veda etmek de o kadar zor.
İçimde biriktirdiğim taşlara tökezleyerek okudum bazı satırları, bu nedenle çoğu kez derinlerden çıkamadım. Gözlerimin dolduğu, yüreğimin sızladığı o kadar çok bölüm oldu ki geçip gidemedim çoğu cümleyi, birkaç kez okuma ihtiyacı hissettim. Kimi zaman da haykırmak istedim. Söküp atmamız hatta yıkmamız gereken ne kadar çok taşı kendimize yük ediniyoruz. Sesimizi kısan, adımlarımızı yavaşlatan, ömrümüzden çalan ne çok taş biriktiriyoruz. Bize sadece yakıt olacak bu ağırlıktan kurtulmamız için tekrar tekrar okuyarak manevi bir keşif yolculuğuna çıkmalı, İbrahim (as)ın putlara yaptığı gibi her bir taşı yıkmalı ve açılan boşluğa hakikat tohumlarını ekmeliyiz. Haykırmak istediklerimiz belki o zaman duyulur.
Samimi itiraflar...
Sosyalist ideolojinin kökenini oluşturan ağır kitapları incelerken elime geçen Tolstoy 'un bu kitabı, fazla okumanın veya bilgi sahibi olduğunu zannetmenin ışığında oluşan kibir ve bir nevi iğrençlikle dolu ihtirasın gölgesinde hayatın anlamını arama yolculuğuna çıkmış bir dehanın samimi tespitleriyle yüklü bir manifesto sanki.
İlk bölümünde; inançsızların şaşırtıcı biçimde inananlardan daha dürüst ve merhametli oldukları tespitiyle başlayan ilgim, daha ilerisinde yaşama inancını keşif ve dini ritüellerle sürüp gidiyor.
Oldukça muhafazakar biri olduğu bilinen Tolstoy'un son zamanlarında ailesini karşısına alma pahasına servetini dağıtmak istemesi ve çok sevdiği tren istasyonunda adeta son bir inzivayla yaşama veda edişini bilenler, böyle anlamlı kitap yazmış olmasına hiç şaşırmayacaklar. Okuyun, okutun...
Bir sabah, evini terketmiş, İzmirli kahramanın, çöplükte uyanmasıyla başlayan, gezi ve keşif yolculuğu anlatılmış kitapta. Alkolik olan kahramanın, ailesine ve çocuklarına zarar vermesi sonucu, veda bile etmeden evi terketmesi, eşi ve çocuklarının gözünden de aktarılmış romana. Kahramanımız kimine göre yazar, kimine göre ressam..
Merhabalar, günaydın arkadaşlar. Güzel bir gün hepimizle olsun. Hepimize kolay gelsin. Mutlu günler dilerim.
Brezilya, Geleceğin Ülkesi olarak yazar tarafından anlatılan kitaba şöyle bir baktığımızda o ülkenin aslında yazar için bir kaçamak, yeni bir ütopya, hayranlıkla baktığı yeni bir yaşam kültürü olarak özetlenebileceğini söyleyebiliriz.
Atlas’ın Mayıs sayısının kapak konusu UZUN BEYAZ BULUTUN ÜLKESİ YENİ ZELANDA Dünya haritasının güneyinde, Antarktika'nın yanı başında her şeye uzak Bir adalar topluluğu Yeni Zelanda. Büyük Okyanus'un bu köşesinde yanardağlardan buzullara, karlı zirvelerden yemyeşil ovalara, tertemiz sahillerden yüksek platolara coğrafyanın tüm
Aden, (kitabın orijinal ismi Eden'miş) farklı bir güneş sisteminde yer alan bir gezegenin adıdır.
Açıklamadan önce bu kitabı okuma sebebimi anlatayım. Densizin biri Azra Kohen'in Aeden kitabının bu kitapla çok benzeştiğini,intihal olduğunu söylediği ve daha önce Azra Kohen'in Aeden kitabını okuyup çok beğendiğim için hemen alıp
