"acilari arkanda birakmayi ogrenmedigin surece hep gecmiste yasarsin ve hep icin kin ve aciyla dolu olur. oysa, bir gun once karlar, yagmurlar, firtinalar bile olsa, gunes her sabah yeniden doguyor."
aslinda zehra kimsenin ona degmesine izin vermezdi, cildirirdi o zaman. bir tek koyunlari otlatirken surusuyle gelip onu bulan mustafa'nin ona kitap okumak icin yan yana bir kutuge oturduklarindan dirsegine degen dirsegi onu hic rahatsiz etmez aksine garip bir duyguyla hoslanirdi bile bundan.