Tarrou vebalı kentte geçirilen bir günün iyice ayrıntılı bir betimlemesine de girişiyor ve böylece o yaz boyunca kentlilerin nasıl zaman geçirdiği ve nasıl yaşadığı konusunda kesin bir fikir veriyordu :“Sarhoşlar dışında kimse gülmüyor,” diyordu Tarrou, “onlar da çok fazla gülüyor.”