Cengiz Aytmatov u 10 yıl önce Gün Olur Asra Bedel ile tanımıştım ve bunca zaman sonra Elveda Gülsari yi okuma fırsatı bulabildim (sonunda).
Aytmatov u okurken keyif almamak mümkün değil. Olaylara bakış açısı, anlatım şekli çok farklı gelir bana... Ve her ne kadar Kırgız geleneklerini tarihini anlatıyor olsada her cümlesinde bizim geleneklerimizi yaşadığımız şu çıkmaz durumun tasvirini buluyorum.
Bu kitapta beni en çok etkileyen bölüm ise atalarımız keçe çadır ile en iyi en verimli buluşunu yapmışlar derken yeni neslin onu beğenmeyip yada onemsemeyip küçük ve basit görmesi... Evet dünya değişiyor, şartlar değişiyor, teknoloji gelişiyor, savaş yöntemleri dahi artık Türklerin alışık olduğu gibi değil, lakin mühim olan tüm bu değişimler arasında aslimizi ve değerlerimizi kaybetmemeliyiz. Atalarımıza saygı göstermeliyiz ve bunları yapmadan devam edersek herseyimizi kaybetmemiz kaçınılmaz