Yine dinlenen bir kitap. Gülseren Budayıcıoğlu'nun kitaplarını kopmadan, keyifle dinliyorum ve bir çırpıda bitiyor. Belki daha önce dizilerden az çok karakterleri kafamda oturttuğum için hiç kavram karmaşası yaşamıyorum.
Bu kitaptan adını da alan Camdaki Kız dizisi çekildi. Ve nerdeyse tüm Türkiye konuya hakim :) Aslında zannediyorum bu kitap iki diziye de can vermiş ama yoğun olarak Nalan'ın hayatını anlatıyor kitap.
Benim için kitabın özeti, "Bazen acılar bittim dediğin yerde bitmez ve yarın hep daha fazlasını getirir. Ve bazen artık bittim dediğin yerde hayat yeniden başlar."
Düşünen herkese keyifli okumalar veya dinlemeler.
77 syf.
·
Not rated
Baştan aşağı spoiler içeren bir inceleme okumak isterseniz buyrun
Kitap, ölmüş eşinin başındaki adamın yaşadıklarını ve iç konuşmasını dile getirmesiyle başlıyor. Ordudan atılmış bir subayla, ailesini kaybetmiş teyzeleriyle kalan 16 yaşındaki bir kızın hikayesini konu alıyor. Subay ordudan atılmıştır ve vaftiz annesinin ona bırakmış olduğu 3000 rublelik mirasla bir rehinci dükkanı açmıştır. Dükkana gelip giden
Nazım Hikmet şiire birçok değişik biçimsel özellikler getirmiş bir şair. Mesela bunlardan biri şiirlerinde dizeleri merdiven basamakları şeklinde yazmasıdır. Okuyanlarda bu farklılığı hemen görecektir ki bence şiire estetik katan hoş bir görüntü. Ben okurken çok keyif aldım. Sizi okurken hiç sıkmayacak ve zorlamayacaktır. Bir çırpıda okuyarak bitirebileceğiniz bir kitap. Şiirlerin bir kısmında duygulanacak, bir kısmında hafif bir tebessüm edeceksiniz. Kısacası çoğu şiirinde eminim kendi hissiyatınıza uygun kısımlar bulacaksınız. Ben de bir çok dizesinde kendimi buldum. Ayrıca size Nazım Hikmet'in bu güzel şiirlerinden bir kaçının şarkı yorumunu da önermek isterim. Sizi bilmem ama sevdiğim şiirlerin notalarla buluşması benim çok hoşuma gider. Zaten Edebiyat da hepsini kapsamaz mı... Öncelikle Nazım Hikmet'in "Ceviz Ağacı" şiirinin Cem Karaca tarafından şarkı yorumunu öneriyorum. Ne zaman dinlesem, içimi kıpır kıpır eder. Muhteşem bir yorumdur bence. Yine Cem Karaca'dan "Mavi Liman" yorumunu da dinlemelisiniz. Daha sonra "Karlı Kayın Ormanı" Zülfü Livaneli'yi öneriyorum. Keyifle çok severek dinlediğim müziklerdir. Çoğu insan elbette biliyordur. Ama bilmeyenlerin de keşfetmesi için bu önerilerileri de not düştüm diyelim. Bunları da söyledikten sonra herkese keyifli okumalar ve dinlemeler diliyorum.
120 syf.
·
Not rated
Ana
Cengiz Dağcı'nın bu kitabındaki ilk uzun hikâye. Kitabın ilk 38 sayfalık kısmı 'Ana'. Sürgünle vatanından ayrı kalmış ömrünün son demlerindeki bir adamın rüyasında gördüğü annesine seslenişini anlatıyor bu kısım. Çok içten bir sesleniş... Sürgünden 20 yıl sonra anneciğini kaybettiğini öğreniyor. Rüyalarında yaşatıyor onu. En güzel sözcüklerle
Sadettin Ökten'i Kemal Sayar'la olan "Gönül Sadası" adlı radyo programı vesilesiyle tanıdım. İyi ki de tanımışım dediğim isimlerden. Önce biraz Sadettin hocadan bahsedeyim. Kendisi inşaat mühendisi, eğitiminin bir kısmına Amerika da devam etmiş, bunun yanında sanat ve kültür dendiğinde akla gelen bir isim. Hayat görüşüyle, konuşmasıyla, düşüncelerini ifade edişiyle kesinlikle kalbinize dokunuyor ve sempati duyuyorsunuz. Bunun yanında bilgisiyle, duruşuyla kendine hayran bırakıyor, benim için "işte idol" dediğim bir kişi. Kitaba gelecek olursak deneme türünde bir kitap. Konu ise "şehir ve medeniyet " . Şehir nasıl oluşturulmalı sorusuna cevap niteliğinde söyledikleri. Tabi ifade ederken maddeden çok mana üzerinde durmuş. Özellikle mimarlık, mühendislik, şehir planlama tarzında konulara ilginiz varsa kesinlikle okumanız gereken bir eser. Bir de şunu söylemeden geçemeyeceğim. Sadettin Hoca'nın kitaplarını, sohbetlerini takip ederseniz farkedeceksiniz tek bir konu üzerinde kalmaz, bir şeyi anlatırken yanında o kadar faydalı, güzel bilgiler verir ki konu nasıl buraya geldi diyip gülersiniz. Keyifle, notlar alarak okuyacağınız bir kitap. Bunun yanında radyo programını da şiddetle dinlemenizi tavsiye ederim. Keyifli okumalar, keyifli dinlemeler.
221 syf.
10/10 puan verdi
Dağcı'yı okurken, Aytmatov'u okuduğumda hissettiklerimi hissediyorum. Nasıl oluyor da her kitabında savaşı, sürgünü, acıyı, hüznü, kederi, hasreti her seferinde anlatacak o kadar kelime bulabiliyorlardı? Nasıl oluyordu da her seferinde farklı kelimelerle aynı duyguları hissettirebiliyorlardı?
Kitaptaki #62299239
