Kibritçi kız masalını hiç unutmadım. Soğuk bir yılbaşı gecesinde, üzerindeki ince elbiseleriyle kibrit satmaya uğraşan kızın masalı. Gece iyice üşüyünce kibritleri bir bir yakarak ısınmaya çalışır. Kibritin aydınlığında annesini görür, elinden tutar ve gider. Elimdekilerden kurtularak ruhumu ısıtmaya çalışıyordum. Kısa süreli de olsa, bunun sıcaklığını hissedip bir parça gevşemeye çalışıyordum.
O gece de annem gelmedi.
Gittiği uzun yolculuktan geriye dönmesi mümkün değildi.
Sayfa 45Kitabı okudu
acınası ve zavallıyım. küçük kibritçi kız gibiyim..
Acınası ve zavallıyım. Küçük Kibritçi Kız gibiyim.
Sayfa 15
Ve bazen gözden yaş akmaz, kalp ağlar sadece.
Sarmaşıklara konan kırlangıçlar, cıvıltıyla konuşuyorlardı. Birbirlerine neler anlatıyorlardı kim bilir; eski evi anlatamazlardı, onu hatırlayamayacak kadar küçüktüler.
Sayfa 92 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
Genç kız resmini bir eskici satın aldı. Eskiciden gelmişti resim, eskiciye gidiyordu. Ama kimseye satılamayacaktı artık.
Sayfa 91 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
Çocuk, araba uzaklaşırken, tabuta bir öpücük yolladı.
Sayfa 91 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
"Öyle mutsuzum ki, durmadan ağlıyorum, gözlerimden kurşun yaşlar akıyor."
Sayfa 89 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
"Anılarım bana eşlik ediyor. Bak, sen de geldin, artık yalnız sayılmam."
Sayfa 88 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
Büyük saatin sarkacı sallandıkça odadaki eşyalar eskiyordu ama eşyaların hiçbiri farkında değildi bunun.
Sayfa 88 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
Resmin altına soluk çiçekler iliştirilmişti. Onlar da solalı elli yıl olmuştu sanki.
Sayfa 88 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
Saksı, "Meltem beni okşadı, gün ışığı beni öptü, söz verdiler, önümüzdeki pazar bir çiçek daha getirecekler," diyordu sanki.
Sayfa 87 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
"İki kurşun askerim var; arkadaşlık etsin diye birini ona getirdim."
Sayfa 86 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
Tek kelime konuşmadan arkadaş olmuşlardı. Arkadaşlık zaten kelimelerle kurulmazdı ki...
Sayfa 86 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
Her sabah biraz uşağıyla konuşuyor, sonra bütün gününü tek başına geçiriyordu. Zaman zaman pencereye gelip dışarıya bakıyordu.
Sayfa 86 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu