Kim bilir, belki de umutların tümden kesildiği hayata cehennem diyoruz.
Sayfa 11Kitabı okuyor
Gençlik çağını ilim için harcayan kimse yaşlılığında da ektiğini biçer nokta yaptığı tasnif ve eserlerden zevk duyar. Kişi kendisini hedefe ulaştıracak öğrenme hızının ve ulaştığı ilmi lezzetlerin yanında bedeni lezzetlerden kaybettiği hiçbir şey görmez. Kim bilir belki de ilim uğruna yapılanlar, işin sonunda elde edilenlerden daha hoştur.
S:99
Günaylayı elinden tutup kaldırdım. O beli bükük evlerden birinin karanlığına çektim. Sonra kollarımın arasına alıp öptüm. Dudaklarını, buz gibi yanaklarını, yumulu gözlerini... Kollarımın arasında bir tüy yumağı gibi küçük, yumuşak ve ılıktı. Sanki yıllardır bu küçülmeyi bekleyip durmuştu. Yaşamının sonuna dek de öylece kalırdı. Titreyerek, iç çekerek, kim bilir, mutluluktan ya da acıdan ağlayarak...
Sayfa 58Kitabı okuyor
Kim bilir belki de mutluydu,
Gölgeleri karanlık kapı eşiklerinde kaybolurken...
"Kim bilir belki ben de anlarım kendimi. Anlayabilirim varlığımı."
Sayfa 181Kitabı okuyor
ve daha ne kadar yaşarım
başımdan neler geçer daha
kim bilir.
Sayfa 105 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
İnsanların kim oldukları sadece adlarından mı anlaşılır sanıyorsun? Bakışlarından, yürüyüşünden, görüntüsünden, kullandıkları ses tonundan tanırsın onları. Sen içeri adım attığın anda hem şana şöhrete alışkın hem de şana şöhrete metelik vermeyen bir ilim adamı olduğunu, yol sormaya hiç ihtiyaç duymadığını bildim. Adının başını söyler söylemez anladım kim olduğunu: Benim kulaklarım tek bir Nişapurlu Ömer bilir.
Sayfa 75 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okuyor
“Kim bilir, belki de cehennem insanın kendini bağışlayamamasıdır.”
Sayfa 12Kitabı okuyor
Bir gün büyük halası, kim bilir hangi nedenle, ayna yüzümüzden çok göremeyeceğimiz yerlerimize bakmak içindir, dedikten sonra Ali akıl edip aynada g*tüne bakmaya başladı
Sayfa 23Kitabı okuyor
Sevmek denen şeyin rolü bu kadar insanı yakıp titretecek bir şey olursa kendisi, kim bilir, neydi?
Sayfa 72 - İnkılap KitabeviKitabı okuyor
