Bir çocuk gördüm, sanki hayal meyal,
Elinde bir poşet anlayamadığım sarılıkta,
Büzmüş poşetin ağzını, dayamış burnuna,
Sanki sarhoş, sanki kendini yetirmiş...
Kalabalığın arasında ayağında delik pabuç.
Parmakları donmuş, mosmor, burnu kırmızı.
Üzerindeki eşyalar emaneten alınmış,
Rengi mengi yok perişan olmuş...
Gözlerindeki bakış ürkütüyor