Sözleşmenin feshinden sonra sevinç naraları atılan gün tekrardan açıp okudum. Çok açık, çok net; ataerkil, pedofili, katil, şiddet yanlısı, sapık bir tecavüzcü değilseniz bu iptale sevinecek bir durum yok ortada. Ki zafer kazanmış gibi sevinen her kim varsa da bir bok yediği veya yiyeceği içindir zaten.
Adaletin sağlanmadığını, hakkın yerini bulmadığını, koca ülkede bir tane bile iyi, güzel bir şeyin kalmadığını söyleyemeyenler tecavüzleri, kadınların ölüm sebebini bu sözleşmenin zaten işe yaramadığına bağlayadursun. Şimdi oturup 80 ilin adıyla tek tek anlaşma yapsanız da bu kir, bu pas, bu kara leke alnınızın orta yerinde kalacak yıllar boyu.
Zahmette bulunup bir kere bile okumadıkları sözleşmenin içeriğiyle ilgili “bakın bu öyle değil böyle” diye insan gibi madde madde açıklanmaya çalışılıyor aylardır.
Sonuç: #morardınızmı?
(Bu cümlenin devamı ‘he morardık - - - !’ şeklinde devam edebilirdi lakin ettirmiyorum.)
Bir kreşe gidin çocuklara “morardınız mı?” diyin “ne diyor bu salak?” diye suratınıza bakar ama güzel ülkemde bu aptal başlığa ‘en yetkili’ kişiler destek verdi 24 saat boyunca. Biz de istiyoruz adalet yerini bulsun, iyiler gülsün, kötüler sürünsün, her şey harika olsun falan.
#aynencanımaynen
Sevgi Soysal, hoş geldin. Seni tanıdığıma çok memnun oldum. Bu 1k bana çok şeyler kazandırdı biliyor musun? İşte onlardan biri de sensin Sevgi Soysal...
Tante Rosa'yı okurken seni merak etmemek haksızlık olurdu. Meğer ne çok çekmişsin. O kısacık ömrüne ne çileler sığdırmışsın. 40 yaşında meme kanserinden ölmek! Nasıl bir haksızlıktır!