Sokrates şöyle der: ‘Kim bilebilir, acaba yaşamak mı ölmektir, yoksa ölmek mi yaşamak? Olabilir, biz belki de sahiden ölüyüz; hatta bir defasında bilgelerin şöyle dediğini işitmiştim: Biz şimdi ölüyüz ve bedenimiz bizim mezarımız.’ Bu sözler, antikçağ düşüncesinde yaşam ile ölümün iç içe olduğuna dair inancı bize hatırlatırken, dünya yaşamını derinden kavramak isteyen zihinler için ölümü de derinden kavramak gerektiğini ima eder.
Sayfa 98Kitabı okudu
Platon ve İdeal Devlet
Platon, her zamanki üslubuyla, Sokrates ve eşrafı arasındaki diyaloglarıyla, ideal devlet nasıl olmalı, nasıl kurulmalı, kim yönetmeli ve yönetenlerle yönetilenler nasıl niteliklere sahip olmalı, nasıl bir eğitim almalı bunu anlatıyor 
Devlet kitabında..
İdeal devletin tüm ayrıntılarına tek tek bakıldığında, özellikle kadın ve çocuk konusunda
SOKRATES - O zaman özeni kimlere öğretebilirsin? Bu insanların kim olduklarını açıkça belirt.
İSKHOMAKHOS - Öncelikle içkiye meyilli insanlara özeni öğretemezsin, çünkü içki onlara ne yapmaları gerektiğini unutturur.
"Hep o adamsın, Apollodoros, durmadan hem kendini kötülersin, hem başkalarını. Sana göre galiba Sokrates'ten gayrı kim varsa bu dünyada, hepsi, kendin başta, zavallı kimselerdir."
Sayfa 5Kitabı okudu
Bugünü Yaşama Arzusu
#Schopenhauer
*Yazar
#Aldığımız her nefes bizi sürekli etkisi altında olduğumuz ölüme doğru çeker... Nihal olarak zafer ölümün olacaktır, çünkü doğumla birlikte ölüm zaten bizim kaderimiz olmuştur ve avını yutmadan önce onunla yalnızca kısa bir süre için oynar. Bununla birlikte, hayatımıza olabildiğince uzun bir süre için büyük bir ilgi ve
Sokratesin savunması
"Duyduğuma göre kentimizde paroslu bir bilge yaşıyormuş. Bir keresinde, sofistlere diğer herkesin ödediği miktarın toplamından daha fazla para harcayan biriyle, hipponikos'un oğlu kallias'la karşılaştım. Ona iki oğlu olduğu için şu soruyu sormuştum: ‘kallias, senin iki oğlun değil de iki tayın ya da iki buzağın olsaydı, onları yetiştirmek ve doğalarına göre en iyi hâle getirmek üzere bir bakıcı tutar, maaşa bağlardık. Bu bakıcı, ya bir seyis ya da bir çiftçi olurdu. Ama çocukların insan olduğuna göre, onlara bakmak için kimi tutmayı düşünüyorsun? İnsanlara ve yurttaşlara özgü erdemin bilgisine kim sahip olabilir? Oğulların olduğuna göre bu konuyu düşünmüş olman gerekir. Herhangi birini buldun mu yoksa bulamadın mı? ’buldum tabii, ’ diye yanıt verdi. ‘kimmiş, nereli ve ders için ne ücret alıyor? ’ ‘euenos’ dedi, ‘paroslu ve ücret olarak beş mna alıyor Sokrates. ’ bunun üzerine, bu zanaatı bildiği ve bu kadar iyi ders verebildiği için euenos'a gıpta ettim. Ben de bu zanaatı bilsem gurur duyar, kibirlenirdim. Ancak [maalesef] bilmiyorum atinalılar.
Sayfa 34 - Kültür yayınevi çevirmen hasan ali yücelKitabı okudu
İnanılmaz derecede doğru konuşuyorsun Sokrates.
O hâlde varlıkları tanımak için -mümkün olduğunca- sadece düşüncesini kullanan ve düşünme sürecine görme duyusunu karıştırmayan, düşünme yetisini desteklemek için herhangi başka bir duyusuna başvurmayan kişi en arı bilgiye ulaşır. Bu kişi sadece arı düşünceyi kullanarak gözlerden, kulaklardan ve tek bir kelimeyle belirtmek gerekirse, ruhun algılarını körelterek gerçeklere ve sağduyuya ulaşmasını engelleyen bedenin tümünden kurtulmuş bir şekilde, yalıtılmış varlıkların herhangi birinin özüne dair bilgilerin peşine düşer. Söyle Simmias, böyle bir adam gerçeğe ulaşamazsa başka kim ulaşabilir?
-İnanılmaz derecede doğru konuşuyorsun Sokrates.
Sayfa 100
Olanları Hatalı Kişinin Gözünden Görmek
" Biri sana yanlış davrandığında, hemen bunu yaparken içlerinde nasıl bir iyilik ya da kötülük düşüncesi olabileceğini
düşün. Çünkü bunu gördüğünde içinde şaşkınlık ya da öfke
yerine merhamet duygusunun uyandığını fark edeceksin.
Belki de senin de içinde benzeri iyi ve kötü düşünceler var
ve bunu fark ettiğin için bu seferlik karşındakini affedebileceksin. Ama artık aynı şeyleri düşünmüyorsan yaptığı
hata için karşındakine daha da kibar bir şekilde yaklaşmaya
hazır hissedeceksin."
Marcus Aurelius, Kendime Düşünceler, 7.26
Belki de insanlık tarihinin en bilge kişisi olan Sokrates şöyle der:
" Hiç kimse isteyerek hata yapmaz." Bunun anlamı şudur: Kimse bile isteye haksız olmaz. Hiç kimse hatalı olduğunu
düşünmez. Öyle olsalar bile. Onlar haklı olduklarını düşünür
ama aslında yanılıyorlardır. Öyle olmasaydı hala aynı şeyi düşünüyor olmazlardı.
Yaşadığın saygısızlıklar ya da maruz kaldığın kötü şeylerin
kasten yapılmamış olması sence mümkün müdür?
Ya kendileri ve
hatta senin için de doğru olan şeyi yaptıklarını düşünüyorlarsa ?
Başkalarının hareketlerinin sadece iyi olan şeyi yapmaya çalışmaktan kaynaklandığını görebilseydin ne kadar toleranslı ve
anlayışlı biri olurdun, kim bilir. Katıl ya da katılma ama bakalım başka zaman olsa saldırgan ve kavgacı bir yaklaşım olarak
göreceğin şeyler, gözlerine takılan bu yeni lenslerle birlikte ne
kadar büyük bir değişikliğe uğrayacak?
Sayfa 88Kitabı okuyor
