Uyuyordum. Rüyamda bir bilgin dedi ki: ''Uyku kime ışık saçtı? Kimin sevinç gönlünü açtı? Ölüme benzeyen bir işi yapma. Şarap iç. Zira toprağın altında uyumaya çok zamanın olacak.''
Aşk neydi? Bir kalbin derin nefesler alışı, gözlerin vücut üzerinde gezintisi miydi? Ten kokusuna duyulan arzu, çıplak bir bedeni kendi yüzünde hissetmek mi? Bu aşk kime yakın, hangimize?
Eğer cömert birine cömert davranmazsan Tanrım, kime davranırsın ki?
Sayfa 72Kitabı okudu
Arap harflerinin kaldırılmasıyla Türkiye için, yazıda korunan geçmişin bütün nimeti kaybolmuş oldu. Birçok diğer "paralel" reformlarla beraber, yeni Türk nesli kendini manevi dayanaktan yoksun ve adeta bir çeşit manevi boşluk (vakum) içinde buldu. Türkiye kendi "hafızasını", geçmişini kaybetti. Bu durum kime gerekli idi?
Topla denklerini ürkmeden
Külü dök ateşi yüklen
Sen,sen ol apansız gelen/gece bitmeden
Gelmezsen söz kirlenir...
Kime aitse kucağın
Açık tut ve diri
Tutmazsan insanlığın kirlenir...
Bak sevda bu,tut sözlerimi
Hem kim var ki böyle sevecek seni?
Öpmezsem dudaklarım,
Yazmazsam şiir,
Sevişmesem kadınlığın kirlenir...
Sayfa 55 - Feride Şiirinden
Eğer bu çürümüş dünyada (insanın çekilip koparıldığı zaman gerçekten çekilip koparıldığı ve kendine yardım edemediği dünyada) bunu yapmam bir şekilde mümkünse, benden korkup, yılma; seni bir ya da bin kez, şu ya da her zaman için o anda hayal kırıklığına uğratsam bile. Aslında bu bir rica değil, sana yönelik de değil, kime yönelik olduğunu bilmiyorum. Bu sadece, sıkışmış bir göğsün sıkışmış nefesi.
