Bu aralar içimde bir boşluk var, kimse bilmez
Gülümsedim hep dışarıdan
İnan içimi bi' görsen
Ama ruhum biraz da yorgun
Anlatamam tuhaf bir duygu
Kime sorduysam bulamadı bi' cevap
😞
Yaşamak çarpısı derlerdi buna, yaşamak çarpıntısı.
Ne acelemiz vardı? Kime kavuşacaktık?
Yokuşu göze almak mı? Niçin?
Bir geçit
nereye açılmak için gerekti bize?
Başa sar beni betamaks
Madem ki varım düşünüyorumdur da
Varsayımlar hiçbir işe yaramaz
Rastlantılarla günü kurtar, neye yararı var?
Kuşların arkasından el sallayanların, kime selamı var sence?
Duanın tecelli vakti bilinmez
Tecelli etsede sen bilemezsin
Birkaç oyalanma içindesindir
Halbuki iyi kötü; kime göre iyi ve kötü
Hû ile ettiysen hayr-ı dua
Kabul olundu bir varışa
Teslim olan bu yola
Erdi aşkına
Bir yarayı açan bıçaktan başka bir şey kapatmaz kapatsa bile artık düzgün değildir ora hep sakınır bir şeyden. Ev sahipliği yapmak istiyorum ama evin kapılarını da kime açacağımı bilmiyorum herkese her şeye bir küçük karıncaya bile güvenmiyorum bir daha aynı şeyleri yaşamamak için...