Bilmiyorum nerdeyim, ne haldeyim, ben kimim Ayrılırken kimliğim, adresim sende kalmış. Tebessümü yüzüme çok görüyor matemim Güldüğümü gösteren tek resim sende kalmış. Akların kaybolduğu, rengin ahenk bulduğu Toprağın kadehine ab-ı hayat dolduğu Bir gül için, bülbülün saçlarını yolduğu Aşkın harman olduğu o mevsim, sende kalmış. Nerede o
Yorgunum be çocuk… Yoruldum artık zamansız düşmelerden, Ben kimim diye sorup durmaktan kendime, yoruldum… Eskiden ne de güzeldi her şey hatırlar mısın? En büyük hayalimiz, vitesli bir bisiklete sahip olmaktı. Ninemizin elimize tutuşturduğu salçalı ekmeğin keyfini sürerdik… Hatırlar mısın kırmızı sandalyemizi? Her gün üzerine koşarak oturur, Ayaklarımızın yere ne kadar yaklaştığını hesaplardık, Bazen hile de yapmadık değil hani… Büyümenin büyük bir şey olduğunu sanırdık. Yanıldık çocuk, çok yanıldık… Biz büyüdükçe bizimle büyüyenleri fark edemedik, Acılar büyüdü, dertler büyüdü… İçimizde açılan yaralar büyüdü, Göz yaşlarımız büyüdü, Pişmanlıklarımız ve keşkelerimiz büyüdü… Yüreğimiz bizimle büyüyenlere hep küçük geldi… /V. Şentürk
Reklam
Saat On İki Karanlığımın örselenmiş Ve tükenmiş kimliğinden yazıyorum Merhaba çocuk Kaldırım taşlarına baktığımız Esmer Ankara'nın yüzümüzü kavurduğu Dudaklarımızı çatlattığı
ben neredeyim,kimim,unutmam...kelimeler tarif edemezdim,kalbim yerinden fırlayıp onun kalbini yakalayacaktı neredeyse... sevmek ne garip şey...alıp yüreğime bassam ya da öpsem doyar mıyım?
neden hepiniz aşkımı itiraf etmemi istiyorsunuz? sevgililerimizi onlara duyduğumuz hisler konusunda ille de bilgilendirmeli miyiz? bunu ilan etmek, karşılığında bir şey istediğim manasına gelmiyor mu? her aşk ilanı bir bencillik bildirgesi değil midir? ama bu telaş neden ? görüntüler, arkalarındaki gerçeği görmemizi engellemekten başka ne işe yarar? ben kendimden o kadar da emin olmadığım halde neden hepiniz benim için uğraşıyorsunuz? ben kimim, ne istiyorum, illa ki istemek zorundamıyım... birini, bir şeyi... illa ki olmak zorundamıyım... birisi, birşey ? belki aşk sevgiliyi kazanma değil, kendini ona kaybettirme gerektirir. kendini kaybettiğinde ve ego kuleni yıktığında karşılığında sevilmişsin sevilmemişsin ne fark eder. araf/elif şafak
Ben de düşünüyorum, dolayısıyla varım, ama kimim? |Puslu Kıtalar Atlası, İhsan Oktay Anar
Reklam
1,000 öğeden 1 ile 10 arasındakiler gösteriliyor.