Filozof Arthur Schopenhauer ıssız bir sokakta yürüyormuş. Düşüncelere gömülü bir halde yürürken kazara başka bir yayaya çarpmış. Sarsıntı ve filozofun umursamazlığı karşısında şaşıran yaya bağırmış. “Hey! Sen kim olduğunu sanıyorsun?”
Hala düşünceler içinde kaybolmuş filozof yanıtlamış: “Ben kimim? Keşke bilsem.”
Kimse bilmez. Bunu bilerek -kim olduğumu bilmiyorum- yolculuk başlar.
Sayfa 120Kitabı okudu
Isıtmak için
Birkaç kere ayağa kalktım. Aynaya bakmak, orada göreceğim zavallı çehreye tükürmek istedim. Bu kadarına cesaret edemedim. Kendi kendime: “Ne yapabilirdim? Elimden ne gelirdi? Ben kimim ki?” diyor, fakat yine kendim: Hiç olmazsa kaçmazdın... Hiç olmazsa dinlerdin. Kim olursan ol... Dünyada kendisi için hiçbir şeyi olmayan bir insanın bile başkalarına yardım edecek bir şeyi vardır...Hiç olmazsa tek bir sözü...”
“Kim sende huzur bulmamı sağlayacak? Seni benim kalbime kim getirecek, kim bu kalbi mest edip yaptığım kötülükleri bana unutturabilecek ve
seni biricik iyiliğim olarak kucaklamama neden olacak? Benim için anlamın
ne? Merhamet et ki konuşabileyim. Ben senin için neyim ki bana seni sevmemi buyuruyorsun, ben kimim ki seni sevmezsem, bana kızıyorsun ve beni büyük acılara salacağını söyleyip tehdit ediyorsun? Zaten seni sevmiyorsam, bu az bir acı mı? Vah bana!
Bilmediğim bir yerden geliyorum,
Bilmiyorum ben kimim,
Ne zamandır yaşıyorum bilmiyorum,
Kim bilir ne zaman ölürüm,
Bilmediğim bir yere gidiyorum,
Hoşnut olmak bana tuhaf geliyor.
Sayfa 447Kitabı okudu
Kimim, neyim ben? Bu soruya yanıtım: Benden önce gelen şeyin, tüm gördüklerimin, bana yapılan her şeyin toplamıyım .
Geceyarısı ÇocuklarıKitabı okudu
"Kimim ben? Hayatını, Türk irfanına adayan, münzevi ve mütecessis bir fikir işçisi."
"Benimle gömülecek olan ne?
Ben kimim?"
Sayfa 11
"Öyleyse ben gideyim," dedi. "Oğlumu bana verin, mal da mülk de, her şey de sizin olsun, ben gideyim babamın evine. Hiçbir şeyinizi istemem. Oğlumu verin bana."
"O olmaz," dedi Mustafa. "Olamaz. Hasan'ı götüremezsin." "Ben de gidemem," dedi Esme. "Hiçbir yere ben oğulsuz gidemem. Ondan ayrılamam."
"Sen Hasan'ı alamazsın, gidersen yalnız gideceksin. Hasan'ı sana vermezler. Ben de bacı sana yüreğim yandı da söylüyorum. Senin hiçbir suçun yok ya, seni öldürecekler. Senin ömrün kalmadı."
"Hasansız gidemem," diye diretti Esme.
"Sen bilirsin, öleceksin," dedi Mustafa. "Yazık değil mi sana. Daha da çok gençsin..."
"Gidemem," dedi Esme. "Oğlumu almadan yanıma, hiçbir yere gidemem. Gidemem," dedi Esme. "Nasıl giderim ki, ondan başka benim kimim kimsem yok ki..."
Ben kimim? Neden ilişkilerimde tam olarak ben olamıyorum. Beni görmemeleri acı veriyor ama ben kendimi göstermezsem, kendi gerçek varlığımı onlardan gizlersem beni nasıl görsünler? Ve bunu neden yapıyorum?
Sayfa 45 - Paloma 9. BaskıKitabı okudu
Yorgun, bitkin, parça parça, inançsız, aşksız; ağır bir baş ve tembel bir ruhla insanların arasında başıboş dolaşıyor ve şu sorulara karşılık bulamıyorum. Kimim ben, niçin yaşıyorum, amacım ne?
